Çünkü o yaşa gelince ölüm korkusu cehennem korkusu başladığı için diniyle bütünleşiyor herkes..
Genel olarak yaşlanıp emekli olduklarında,Çok zamanları olduğu için ibadetlerini yaşlılığa erteliyorlar.
Gençken hiç ölüm gelmez zannediyoruz. Daha yaşımız küçük, yaşlanınca ölüm yakınlaşıyor o zaman namaz kılarım diye düşünüyoruz. Düşüncemiz yanlış tabi. Ölüm bir anlık ne zaman geleceği belli değil.
Yaşlanınca insanların dini duygularına daha çok yoğunlaşıyor.
İnsan yaşa doldukca daha iyi anlıyor dünyanın düzenini . Bir nevi karakter deyişiyor.
Eeee mantıken yaşlandıkça ölüm yaklaşıyor diye o yüzden ibadetlerimi yapayım da öbür tarafa boş gitmeyeyim diye yapıyor. Ama ölümün genci, yaşlısı yok o yüzden her daim ibadet etmeli.
Ölümün artık daha yakın olduğunun farkına varıyorlar,
Din hayatın içinde var olan bir kavramdır. Zamanı varken yaşamayı ve sorumluluktan kaçınmayı isteyen insanoğlu fani dünyaya aldanır. Oysa bilir yaşlanınca göç edeceğini. Bu yüzden sona saklar ve ne yapsam kardır diye düşünür,vicdan azabı duyar.
Bunun bir kaç sebebi var. İlki elbetteki insanın yaşlanınca öleceğim algısı ki çevrelerinde genç yaşında ölen insanlar olmasına rağmen. İkincisi maalesefki gelenekselleşen din anlayışı. Dini taklid olarak öğrenip kalbe taşıyamamak. Üçüncüsü sorumlulukları yapmaktan kaçınmak ve olabildiğince ertelemek.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.