Bilinçli şekilde olmaz elbette. Kişiliğini oluşturan e4menlerin zaman içinde etkili olduğu söylenebilir. Çocukluk yıllarından itibaren yaşananlar kişiyi insanlarla bir araya gelmekten korkmaya ya da uzak yaşamayı tercih etmeye itebilir. Sosyal fobi gibi hastalık derecesine varanlar bile olabilir.
Ne yazık ki bilinçli bir asosyallik mümkün değil teknolojinin bu kadar gelişimi caka satma işinin telefon markalarına sosyal ortamşlara düşmüş olması insanların biririni çekemesi ve gelişen teknolojinin insanları içine çekmesi bilinçsiz asosyallik demektir.
Bilinçli şekilde olan bir şey değil genelde bir süre kapanan ve kendi başına vakit geçiren kişiler toplumdan uzaklaşmaya ve kendi kabuğuna çekilmeye başlıyor. Eğer bu kişiler biraz dışarı açılabilseler bu halinden yavaş yavaş uzaklaşıyorlar. Zaten istemediklerini kendileri de dile getirebilir ama bir şey yapamıyorum derler.
Yalnız olmak bir tercihtir. İnsan yalnız kalmak istiyorsa yalnız kalır. Yani bazısı bunu inkar eder fakat yalnız kalmasının tek sebebi onun bilincinin yalnız kalmak isteyişidir. Düşünsene hem konuşmak istemiyor hem de yalnız kalmak istemediğini söylüyor. O hesap. Yolda giderken bile insanlara meraba hayırlı akşamlar falan derim. Biraz iletişim.
Bence kimse istemez yanlız kalmayı ama insan bir süre yanlız kalıp kendi içine kapanınca mecbur alışıyorsun bu duruma malesef
Hayır. İnsanın yaşadığı çevre, o çevredeki yaşadığı bireylerin kişiye karşı tutumları, yaşadığı kültür ve anne babadan gelen özellikler kişinin asosyal olmasını büyük ölçüde etkiler. Asosyal kişilik küçük yaşta duygulara ve davranışlara vurulan ketler, aşırı kuralcılık ve üst üste yaşanılmış başarısızlıklar sebebiyle öz güven kaybıyla birlikte inşa edilir. Bu kişinin gelecekteki hayatını negatif yönde etkiler. Uzman bir psikolog yardımıyla üstesinden gelinebileceğini düşünüyorum ancak kişi en başta asosyal biri olduğunun farkına varıp kabullenmeli ve sorunu çözmek için çaba sarf edebilmelidir.
Çocukluktan gelen birşey diye biliyorum
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.