Babasız büyürsün ama annesiz zor büyürsün demişler. Tabii ki anne çok daha önemlidir. Eşi ölen erkekler genellikle 2. evlilikleri yaparlar, yeni eşlerde çoğu zaman çocuklara hiç iyi davranmaz. Aile parçalanır gider. Baba ölünce maddi sorunlar yaşansa da anneler çocuklarını kanatları altından ayırmaz, bir çoğu 2, evliliği falan yapmaz. Kendi ömrünü evlatlarının ömrüne vakfeder.
İnsanın annesinin olmaması mı yoksa babasının olmaması mı zor gelir, bilmiyorum.. Çünkü babamı kaybettim ama valide hanım hayatta henüz.. Ancak böyle bir genelleme yapılamaz.. Kimi annesinin yokluğunu daha katlanılmaz bulur, kimi babasının.. Ben kendi adıma sadece şunu söyleyebilirim: Babamı kaybettiğim günden beri dünya aynı yer değil benim için..
Bence ikiside eşit benim için
Çocuk küçükse, annesinin olmaması çok zor. O yaşlarda anneye ihtiyaç duyar. Anne bakımına muhtaçtır. Çocuk büyükse okul çağında ise babasız olmak zor. Para olmadan ihtiyaçlarını karşılamak zor. Baba çalışıp bakabilir.
İnsanın annesinin olmaması,babasının olmaması da zor gelir.İkisinin yeri de ayrı olduğu için ikisi de olmalı diye düşünüyorum.İkiside değerli varlıklar olduğu için anne ve babanın olmaması zor gelir.
Düşünmesi bile kötü. İkisinin de yeri ayrı ve ayrı zorluğu vardır. Annenin yeri tabiki hiç bir şeyle doldurulamaz. Kız kardeşim yok. Derdimi, üzüntümü, sevincimi herşeyimi annemle paylaşıyorum. Telefonu elime aldığımda ilk annemi arıyorum. Annem olmaması daha zor. Tüm dengem bozulur.
annesi anne doğuruyo
bu 2 durumdada kötüdür ama eyer yaşı 15in altı gibi küçük yaşlarda ise annenin olmaması zordur ama eyer 18 yaşını geçiş ergenlikten kurtulmuş bi yaş seviyesinde ise babanın olamamsı bence daha zordur
İkisi de çok zor bence.. Benim babam vefat etti. Hala yazarken bile inanamıyorum.. Yani öyle bir şeyki bu, insan kabullenmiyor, hala hayatta diye düşünüyor.. Annem gitse Allah korusun, kimbilir ne olur bana.. Ben ikisinin birden yokluğunu hayal dahi edemiyorum! Öyle zor yani..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.