Tamamen psikolojik bence. Hayattan soğursun, herşey üstüne üstüne gelir. Ama yalnızsındır.
Zamanla alışırsın ve hayatında bir yer edinir. Görüşmediğiniz zamanlarda ise yokluğunu hissedersin, bunun da zamanla geçeceğine inanıyorum.
Alışkanlık
Karşı cinse çok aşırı derece baglanma durumu ile sonucu yaşanması zor kılınan bir olaydır. Her gününü her zamanını her dknı onla geçirip onla bitiriyorsan çok zor bir atlatma olur psikolojik bozukluk yee içme kesilmesi hiçbirşeyden keyif almama gibi gibi
Bu bende oluyor hep.Çünkü mesela her şeyimi o insana göre planlıyorum.Hayatımın merkezine koyuyorum.O yazmadan gün bitmiyor, geçmiyor veya başlamıyor.Kendimi , hayatımdaki varlığına alıştırdığım için bir süre sonra o olmadan hayat devam etmeyecekmiş gibi hissediyorum artık.O yüzden o gittikten sonra bende bir boşluk oluşuyor.
Alışıyor insan sevdiği kişiye ister istemez. Bu sebepten belli bir süre kendini boşlukta gibi hisseder, acı çeker ve zamanla bu acıya da alışır. Acıya alışmak bir nevi hissizleşmek olsada bazen faydası oluyor diyebilirim.
Bir şeyi çabuk alışıyoruz,bırakamıyoruz birden bırakınca tuhaf geliyor onunla birlikte doluydun şimdi kendini boş hissediyorsun eksik hissediyorsun bütün hayatını onunla birlikte yaşıyordun çünkü.
Çünkü karşımızdaki insana alışmış oluyoruz. Hergün günaydın iyi geceler mesajı almıyoruz. Çok seviyorsak sevgi boşluğu, çok güveniyorsak güven boşluğu neyini öok seviyorsanız onun boşluğunu hissedersiniz.
İnsanın sevdiği kişiden ayrılınca kendini boşlukta gibi hissetmesi tamamen bakış açısıyla ilgilidir.. Paradigmayı değiştirmek gerekir.. Film gibi düşünmekte fayda vardır; film bittiğinde biter, tıpkı onun gibi yani.. Biten filmin ardından ne denir; "İyi filmdi, iyi ki izlemişim" ya da "Kötü filmdi, iyi ki bitti" her 2 durumda da bitince biter! Budur yani..
Sevdiğin insan artık senin bir parçan olur adeta bir parmağın gibi nasıl bir yere sıkışınca ağırıyırsa sevdiğin kişiyi kaybedince öyle acı çekiyorsun
Çünkü; bir çok vaktini onunla beraber geçirirsin. Hele onunla beraber gerçekleştirdiğin ilkler varsa.. En güzel anılarının ortağı. Ağladığın da, güldüğün de, hasta olduğun da konuştuğun biri gidince hayatından, yalnız kalmış gibi oluyorsun. Elbet birini bulursun, elbet tekrar yaşarsın her şeyi ama en güzel anılar sevdiğin kişilerle olur. Sevdiğin kişiyle yaptığın en ufak bir şey bile çok büyük bir anıdır. Aklından hiç çıkmaz seneler geçse bile.
İnsan sevdiği kişiye kendini yakın ve bağlı hisseder. Uzun ya da kısa bir süre herşeyini paylaştığı dosttan öte olur. Her zaman kendisiyle zaman geçirmeye ve kendini çevresinden soyutlamaya başlar. Bu sebeplerle boşlukta kalır.
Çok güzel bir soru. Insan çünkü varını yoğunu sevdiği kişiye verdiği için böyle bir durum oluyor. Yani sevdiğimiz kişi bizim herşeyimizken sevdiğimiz kişi bir anda yok oluyor. Bunun açısı bir başka.
Sevgi alışkanlık onsuz yapmaz zannedersin okmuzda yaparsınız
Boşluğun yanına bir de öyle yokluk eşlik ederse tahammülü kalmaz insanın. Şimdi ne yapıcam cümlesine eşdeğer. Koskoca bir hiçlik gitgide eksilen bir kalp, kalbimizden boğazımıza doğru yükselen derin bir sızı.
Ben mesela sevgilimle kavga edince bile kötü oluyorum. Benim hayatımda yer etmiş ona karşı bağlılığım olmuş. Ondan uzaklaşmak bile istemiyorum. Herkesde de hemen hemen böyle olabilir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.