Olmadım bence biraz saçma geliyor bana.
Ben hiç platonik olmadım hep gittim söyledim red yedim
Dokuzuncu sınıfta çok güzel gözleri olan bir çocuğa aşık olmuştum. Onu ilk tanıdığım sıralar heyecandan okulda yemek yiyemez duruma gelmiştim. Pencere kenarına oturup masanın üstüne başımı koyup onun bahçede basketbol oynayışını izlemek benim için sanki tedavi gibi geliyordu .Zor zamanlar atlatıyordum. Ilk defa ailemden uzak bir yerde yaşamaya çalışıyordum. Onum varlığı bile bana güç veriyordu resmen.Bir sene boyunca platonik takıldım böyle uzaktan seyrettim sonra o benim en yakın arkadaşımla ilgilenmeye başladı. Galiba o zaman çok üzülmüştüm ağlamak istemiştim ilk defa aşık oluyordum ve canım ilk defa bu kadar çok yanıyordu. Hiç kimseyle konuşamamıştım. Zaten çok fazlada duramadım Antalya'da kaldıramadım bazı şeyleri ve aileme daha yakın olabileceğim bir okula nakil isteyip kaçtım o şehirden. Ayrılırken otobüste uzun uzun bakıp ağlamıştım bir daha geri dönmeyeceğini bildiğim için içime batmıştı ve zaten sonra bir dahada gitmedim Antalya'ya.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.