Aynen bu soruyu kendime sormuştum hatta kendime ölmicem ki demiştim ala ala bu soruyu sana ben soruyorum
Her nefis ölümü tadacak ama insanlar öyle umarsız yaşıyor ki sanki sonsuza dek yaşayacaklar yarına bile çıkmaya garantimiz yok.Her günümüzü iyi değerlendirmeliyiz iyilikler yapmalıyız hayır işlemeliyiz.
Çünkü insanlar kendine çok değer verir önemli sanar ve herkesten üstün görür yani kendisini dizinin başrolü sandığı için kısaca
Insanlar her şeyi unuttukları gibi bunu da çoğu zaman unuturlar ama bu normaldir insan bununla yaşarsa kafayı yiyebilir
Ölümü düşünmediklerinden hiç ölmeyecekmiş gibi yaşanıyor dünya aldatıcı hırslanıp dünyanın tamahına kanıp ölümü aklımıza getirmiyoruz
Herkes gençliğine güveniyor ve belli bir yaşa gelince saçlara aklar düşmeye, gençlik elden gitmeye, vakit hızla akmaya başladığın da aklına geliyor ölüm. Aslın da o kadar yakın ama bir o kadar uzak düşünüyoruz ve hayatın akışına, paraya, mal, mülk, aşk uğruna tek gerçek olan ölüm aklımıza gelmiyor.
Cünkü insanlar görmeden inanmayan varlıklardır. Bu konuda zorluk çekerler. Her şeyi yaşayarak anlarlar.
Sürekli ölümü düşünerek yaşasak ruh hastası olup çıkarız. Öleceğini bilip kasmadan yaşamak doğru olandır. Kimse kazik çokmaya gelmedi sonuçta.
İnsanların hiç ölmeyecek gibi çalışması aslında bu dünyaya olan meyilin bir göstergesidir. Yani ahiret ikinci plana atılıyor gibi geliyor bana. Lakin her ikisini de aynı orantıda götürmek gerekiyor.
Bu sorunun cevabını Gerçekten biliyor olsaydık hiç birimiz Bu şekilde yaşamazdık bir saat sonrasına garantimiz yok ama bir ömür yaşayacakmış gibi bugünü yaşıyoruz Halbuki Yarın öleceğimizi bilerek yaşasak ,Acaba bugün bu şekil de yaşayabilir miydik ?
Sadece kendilerini kandırıyorlar
Insanlar başına gelmemiş bir olay için birşeyler yapamazlar çoğunlukla illa yaşamak lazım bir musibet bin nasihat meselesi gibi aslında .
Tersi olsa insanlar her şeyi bırakıp, ya manastıra kapanır, ya da inzivaya çekilir. Dolayısıyla dünya düzeni olmaz.
birşeyin geçici olması hiç olmamasından çok daha iyidir diye düşünüyorum. bu nedenle, sahip olduğumuz herşeyin geçici olduğunu bilerek, sahip olduğumuz süre boyunca hakkını vererek, tadını çıkartarak yaşamayı doğru buluyorum. soruya konu olan hayata sahip olduğumuz birşey olarak baktığımda, elimden geldiğince nimetlerinden faydalanmak, tadını çıkartmak ve acı tatlı her anını dolu dolu hissedebilmemin hedefim ve hatta görevim olduğu fikrindeyim.
Çoğu kişi hayatını garantiye alarak yaşamayı seviyor.İstediklerinden çok sorumluluklar hepimiz için daha ön planda.Ölüme kadar bir şekilde yaşamak zorunda olduğumuz için ayak uydurmak zorundayız.Aslında öleceğimizi biliyoruz ama hem kendimize haksızlık yapmaya devam ediyoruz.
Yarın öleceğinden emin olsan şu anda olduğun yerde saymazdın herhalde. Güzel anılar biriktirmek ve bir şeylere geç kalınmışlığı yaşamamak adına, dünden feyz alarak bugünü dolu dolu yaşamak keşke dememeyi sağlayabilir.
herkes ölecek ama neden her gün öleceğini bilerek yaşayasın ki bence herşeyi akışına bırakıp kafamız ne istiyorsa onu yapmalıyız
Gerçekten merak ettiğim sorulardan biri. İnsanlar kendilerine çok güveniyor nedense. Bunun nedenini belirli bir zamanı br günü olmamasına bağlıyorum.
Her an ölecekmiş gibi ahiret hayatımıza,hiç ölmeyecekmiş gibi dünya hayatımıza çalışmamız gerekiyor da ondan. :) Bu işi de yapmayayım nasıl olsa öleceğiz dersen bu dünyadaki başarısızlıkların senin imtihanın olur :)
Oda insanların yanlısı kardeşim bilmiyorlar sanki yaptıkları her şey için hesaba cekilecekler biliyorlar Allah bizi affetsin
Bu dünyadaki ve bu Evrendeki her şeyin bir sonu varsa Elbette ki ölüm var olan yaratılmış canlılar için vardır ve başlangıcı olan her varlık Elbette ki Bir Gün ölecektir Ölüm o insanların bu dünyadaki hayatlarına son vererek diğer dünyaya yol almalarını sağlar zaten Peygamber Efendimizin söylediği gibi hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya için yarın ölecekmiş gibi de diğer dünya için çalışırız sözü insanlar için ölümün önemini gösteriyor
Çok sevdiğim bir söz var bence bu yüzden; "İnsan öleceğini bile bile nasıl yaşar? Ya çıldırır, ya da öleceğini unutur." Bu demek değildir ki ölümü unutup zararlı ve kötü işler yapalım. Hayattan keyif almak gerekir. Ama her şeyin de bir sınırı vardır.
İnsanın yapısından kaynaklı bir durum sanırım. Insan ın içinde var olan hiç olmeyecem duygusu. Her ne kadar öleceğimizi bilsek de dürtüler izin vermiyor.
Çünkü aslında ölüm çok yakınımızdayken bize hiç uğramayacakmış gibi geliyor. Ondan bihaber yaşıyoruz. Zaman zaman aklımıza gelse de çok uzun süre kalmıyor. Bir süre sonra tekrar unutuyoruz. Bu yüzden de içinde bulunduğumuz dünyanın dertlerine odaklanıyoruz.
Çünkü bu bir imtihan vesilesi. İnsanların içerisinde her zaman bir sonsuzluk arzusu olduğundan dolayı ona bu dünyada erişebileceğini düşünüyor olabilir istemsizce. Öleceğini idrak edebilmek gerçek kulluk özelliğidir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.