Maalesef ki. İnsan bir eşyasını bile kaybedince üzülüyor yana yakıla onu arıyor. Hele ki insan sevdiği birini kaybedince ne halde olur ? Sevdiklerimize daha çok sarılalım ve onlara onları sevdiklerimizi söyleyelim. Hiçbir şey için geç değil. Bu dünyaya bir defa geliyoruz. Kaybetmeden birşeylerin kıymetini bilelim, farkına varalım.
Hayır çoğu zaman bilmiyorum. Hiç kaybetmeyecek gibi davranıyorum. Gereksiz sinirlerimin kurbanı oluyorum. Özellikle saman alevi mantığıyla sevdiklerimi aşırı üzüyorum. Özellikle de bu sene çok fazlasıyla üzüyorum. Ne dediklerini anlamadan dinlemeden ani savunmalar yapıyorum. Bu savunmalarım çok yersiz ve şiddeti çok büyük oluyor. Ama onların değerininde ne kadar sonsuz olduğunun farkındayım. Umarım bu anlamsız sinirim bir gün beni terk eder.
Bu yaşadığımız dönemde aslında çok değer bilinmiyor,sorsak herkes değer biliyor malesef koca bir yalan ziyaret etmek Yok,aramak Yok eeee nerde kaldı şimdi değer bilmek küllün yalan
Değerini bazı anlarda bileniliyoruz ve unutup kırıyoruz ve tekrar değer bilip tekrar kırıyoruz yani kısor bi döngü içerisinde sevdiklerimizi önce kırıp sonra seviyoruz değer biliyoruz fakat tekrar kırıyoruz
Küçükken ailemle birlikte aynı anda ölmek isterdim. Şimdi fikrim değişti vicdan azabı duyuyorum.
Bir gün belki de sevdiğiniz kişiyle bile son konuşmanız ama bunun farkında bile değiliz hayır değer felan bilmiyoruz sevdiğimiz insanı arkamızı döndüğümüz anda 1 dk içinde bile kaybedeceğimizi bilmiyoruz biz insanlar sadece kendimizi düşünüp üzüp kırıyoruz sonra da kaybettiğimizden çok kırdığımıza üzülüyoruz ne demişler son pişmanlık fayda etmez.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.