Öyle herkese üzgün olduğumun sebebini ve sırrımı söylemem.
orta okulda ılk askı ılk heyecanı trafık kazasında kaybedısım oldu gozlerını hayata kollarımda yumması su ana kadar kı unutamadıgım acım tabı bu aıleden bır buyuk eksıldıgınde yerını dolduracak bu konuda hem fıkırım ama onu o halını sımdılık unutamıyorum yoldayım hemen hemen her gun ve o ıkı serıtın arasında dıreksıyon salladıgım anda hep gozume gelıyor ve hep huzursuz oluyorum :(
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.