Anneye verirdim.Uzun süre karnında taşıdıği ve bu esnada kadınlığın da insanlığında pek çok gereğinden feragat ettiği için tartışmasız annenindir.Hamileyken en doğal ihtiyaçlar bile eziyete dönüşüyor çünki.
Ben ilk olarak çocuğa sorardım. Daha sonra babanın ve annenin gelirine, piskolojilerine , nerde kaldıklarına, çocuğa iyi bir ebeveyn olabileceklerine inanıyorlarmı ? Diye sorardım doğru kişiyi seçip, en son o kişiye verirdim. Bu kadar dikkatli olmamızın sebebi ise çocuğun ömrü boyunca geçinecek, yanında olucak, koruyup kollucak, birine ihtiyaç duyduğu olmasıdır.
Hakim olarak hem anne hem babanı çocuğu nasıl bir ortamda büyüteceklerinin araştırmasını yaptıkran sonra araştırmada hemen hemen eşit ise kararı çocuğa bırakırdım.
Çocuk kimi isterse ona verip maddi yukude anne babaya ortak yüklemek iyi olurdu sanırım....
Kesinlikle anneye verirdim.Bir çocuğu asla ama asla anneden ayrılmaması gerekiyor.Anne ve çocuk arasındaki bağ çok ayrı.Çocuğun fikride çok önemli ancak yinede anneye velayeti verirdim.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.