Belki de kendimizi çünkü insanlar kendine değer verdiği zamanları unutuyor . Kendi bakımlarını eksik ediyorlar.
Günlük hayatımızı telaşla yaşarken gözden kaçırdığımız tek şey hayatımızdan bir günün daha azaldığını ve zamanın çabucak geçtiğinin farkına varamamamızdır.Bazende uğraştığımız gereksiz şeyleri düşündüğümüzde daha da üzücü bir durum haline gelebilmekte.
Bu kadar telaş içinde yaşarken kendi hayatımızda her şeyi gözardı ediyoruz belkide kendimize yeteri kadar zaman harcamıyoruz.İnsan ne yaparsa kendine yapar diye boşuna dememişler.
Soruya genelleme yapamam da kendi adıma cevap verebilirim sadece.. Ben günlük hayatı telaşla ve hızla yaşamıyorum.. Özellikle son 2 yıldır hiç öyle bir şey yaptığım yok.. İnzivaya çekilmiş biri olarak son derece sessiz ve sakin yaşıyorum.. Gözden kaçırdığım bir şey de yok.. Bu ayar gayet iyi..
Kucuk seylerden mutlu olmayi kaciriyoruz
Hayatımızı günlük telaş ve koşturmayı içinde yaşarken kendimize iyi bakmayı, sevdiklerimize zaman ayırmayı ve hayallerimizi erteliyoruz. Bunu da malesef yaşlanınca anlıyoruz.
İnsanları ve o insanlar sonra beni sırtımdan bıçaklıyor
insan ilişkilerini saygıyı ve sevgiyi . tahammül edemiyoruz artık
Günlük hayatın telaşında neleri gözden kaçırmıyoruz ki. Hayatın güzelliklerini, elimize geçen fırsatları ve daha birçok şey yok olup gidiyor.
Ailemizle vakit geçirmeyi kaçırıyoruz. Aslında bizim için değerli olanlar 2. Planaa geçiyor, bu çok acı ama bunu hepimiz yapıyoruz. 1. Plana attığımız hiçbirşey bizim hayatımızı kurtarmıyacak. Biraz daha değer verdiklerimizle zmaan geçirmemiz gerekiyor..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.