Benim babamla aramda çok farklı bir bağ vardı. Beni çok güzel severdi ve hep öpüp koklardı, korurdu, hiçbir şeyi benden esirgemezdi. Bir erkeği sevmeyi de bir erkek tarafından sevilmeyi de babam sayesinde öğrendim. Vefat edeli 4 sene olacak ve öldüğü zaman daha da çok anladım bana verdiği değeri ve eksikliğini.
Babamla aramda hiç bir zaman birbağ olmadı.Hani derler ya babalar kız çocuklarının ilk aşkıdır diye öyle değil. Ben her zaman babamdan uzak,babam gibi olmayan bir insanı istedim hayatımda.Zaten baba gibi de görmedim.Çocuk yapmak ile baba olunmuyor maalesef.Gerreksiz yere bize döverdi.Annemi ve bizi hiç önemsenmez, hep kendini düşünürdü ve bize bize güvenmediğini söylerdi halada söylüyor.Yalniz olmaktan bizden uzak olmaktan mutluymuş.Boyle bir insana ne denir ki.Annene ve bize danışmadan kendi başına hayatımızı etkileyecek kararlar alıyor.Bu soru soru sanırım beni biraz fazla üzdü.Yarama dokundu.Baba sevgisiz büyüyen ve büyümeye devam biri olarak sanırım uzmesi gayet normal.Ama bana babalık yapan her zaman arkadaş gibi olan bir abim var.cok şükür
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.