En yakın arkadaşımla,ablamla ve sevgilimle bakışarak anlaşıyoruz. Bazen yemek yerken beğenmediğim bir tat olunca yüzümden hemen anlıyor. En yakın arkadaşım ve ablamlada öyle bir hareket yaptığımda onu neden öyle yaptığımı ve ne yapacağımo bile hemen anlıyorlar. Böyle oluncada çok gülüyoruz ve ondan bile eğleniyoruz.
Zaman zaman oluyor gözlerimi kaçırarak konuşabiliyorum ama bunun bir sebebi yok etrafıma bakarak anlatıyorum bazen sürekli pür dikkat birinin gözlerine bakmamışlar samimiyet göstergesi diye düşünmüyorum.
Ben ilk tanıştığım insanlarla konuşurken ilk başta göz teması kurmaktan çekiniyorum. Gözlerine bakacaksam da uzun süre bakamıyorum. Samimiyet kuruldukça göz göze daha uzun bakabiliyorum. Nedense böyle bir çekingenliğim var. Ya da bu normal bir şeydir bilemiyorum.
Göz göze baktıktan sonra konuşmaya gerek yok bence
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.