Gereksiz insanlara gereksiz değermişim, şimdi olsa yapmayacağım şeyler. İnsan tecrübe ediniyor işte..
Sevdiğim kişi için annesiyle çok mücadele ettim bir bayan olarak.Şimdiki aklım olsaydı değil münakaşaya girmek muhatap bile olmazdım kadınla.Kadın evlenmeyelim diye elinden gelen her şeyi yaptı ben salak gibi gittim mum oldum.O gün yine yaşansa kadına da sevdiğim insana da postayı koyar yoluma bakardım.Ama işte şu kaybetme korkusu çok fena bir şey.Zaten o hatadan sonra arkası çorap söküğü gibi geldi.Şimdi evliyiz ama annesiyle limoniyiz her zaman,bir türlü buzlar erimiyor aramızda.Hatalar hataları doğuruyor her zaman.
Keşke kendimi bu kadar İnsanlara açmasaydım. Sırlarımı biraz içimde yaşasaydım, üzüntümü insanlara göstermeseydim
İnsanlar kırılmasın diye hayır diyememiş olmak çok üzücü keşke
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.