+1

Yakın olması bence daha iyidir, eşler dostlar bizi mezarlığı götürürken zorlanmazlar en azından :) Ölmeden Önce de bol dua okurum kaybettiğimiz yakınlarımıza :)

1 0
paylaş
+2

Olmazdı. Bu hayatta ölüden değil yaşayanlardan korkacaksın çünkü ne yapacağı belli olmayanlar onlar.

2 0
paylaş
+1

Hayir sorun olmaz insana ölü den bir zarar gelmez ki cali olanlara dikkat etmek lazim

1 0
paylaş
+3

Herkesin hayalidir mezar manzaralı bir evde yaşamak. Bugün buradayız yarın orda düşüncesiyle yaşamayı aklımızdan çıkarmayız. Zengin olunca ilk işim zincirli kuyu mezarlığı manzaralı bir rezidans sahibi olmak. Zenginlik bambaşka bir şey.

3 0
paylaş
+2

Evimiz haa! Evimiz olsun da mezarlıkta olsun! Evimin mezarlıkta olması, benim için hiç sorun olmazdı.. Ölülere yakın olmak, canlılara yakın olmaktan daha bile iyidir bazı açılardan.. Ölüleri sıklıkla görmek ibret almayı da kolaylaştırabilir örneğin.. Ya da her an ölebileceğinin bilincinde olan biri günah işlemeden önce 2 kez düşünür belki.. Ayrıca mezarlıkla iç içe bir ev öldüğümüzde de kolaylık olur, arkamızda bıraktıklarımıza :-)

2 0
paylaş
+1

Evimiz mezarlığın tam karşısında. İç içe değil ama balkona çıktığımızda görünüyor. Aslında benim için daha iyi bu durum. Her baktığımda hayatın kıymetini bir kez daha anlıyorum. Benim için çok şey ifade ediyor. Zaten bu hayatta ölüden değil, diriden korkmak gerek.

1 0
paylaş
+1

Şahsen evimizin mezarlığa yakın olmasını istemezdim, geceleri benim için korktucu olabilirdi yani söylerken bile içim ürperdi.

1 0
paylaş
+1

En en en korktuğum şey karanlık, mezarlık, ölü.... 3lüsü. ,,Asla ama asla yaşayamam. ay yok ölülerden değil dirilerden korkun edebiyatı da baya boş geldi bana. Eminim korkmazsınız djsbjadhsaj Benim en yakın arkadaşım dünyanın en rahat en hiçbir şeyden korkmayan insanı ve mezarlık yakını bir yere taşınmışlardı. Çok karşı karşıya değil ama 20 metre falan mesafe var. Geceleri korktuğunu sürekli ses duyduğunu ve rüyalarında genelde ölü ve mezar konulu şeyler gördüğünü söylüyordu. O takmayan hiçbir şeyden korkmayan arkadaşımı bile mezarlık bu kadar etkilemişken ben asla ve asla kendimi düşünemiyorum herhalde on mislini ben yaşardım ki dediğim gibi gerçekten bu olaylar beni çok korkutur.Özetle asla ama asla yaşamam.

1 0
paylaş
+2

Tabii ki.. Hiç istemem öyle bir durumu. Ben mezarlıkları görmeyecek kadar uzak olmayı tercih ederim. Mezarlıklar bana sürekli bir ölüm korkusu veriyor.

2 0
paylaş
+2

Evimin mezarlıklar iç içe olması sorun olurdu. Çünkü ağır kokuları geçtim. Üç harflik beş harfliler ne varsa oralarda sık sık yaşar. Huzursuz ortam en nihayetinde.

+1

Olurdu. Korku filmi gibi. :D Hele evde tek kalıyorsam ailem yoksa daha da sıkıntı.. Ne olacağı belli değil ve psikolojik olarak da kendimi şartlardım. Mezarlık yani sonuçta ve bazen de film izliyorum , izlediğim filmler de pek iç açıcı olmadığı için daha bir tırsardım :D

1 0
paylaş
+1

Evet ben rahatsız olurdum şahsen biliyorum ölülerden bir zarar gelmez ama yine de için rahat etmezdi korkardım

1 0
paylaş
+1

Bu durum beni korkutabilirdi.Geceleri balkona çıkacağım zaman böyle bir manzara ile karşılaşmak istemem.Sürekli ölüleri görmek psikolojimi bile bozacağını düşünüyorum.

1 0
paylaş
+1

Hemde çok sorun olurdu korkardım bikere.Geceleri sürekli bakardım heralde acaba biley varmı bi sesler geliyor ordan mı acaba kafam sürekli oraya takılı kalırdı.

1 0
paylaş
+1

Evimiz evin tam karşısında ve herhangi bir sıkıntı yok. Tabi mezarlığa tek başıma gitmekten korkardım. Annem beni alır götürür nenem ve dedemin mezarlarına götürür sevdiklerimiz burda korkmana gerek yok derdi. Ben yine de korkardım. Annem rahmet ettikten sonra sırd onunla dertleşmek için gidiyorum ve arrık korkmuyorum.

+1

Hayır.Ölüden değil diriden korkacaksın diye bir laf vardır hani.İnsanlar zaten ölmüş bana ne zararları olabilir ki sessiz sakin topraklarında yatıyorlar.Evimin içinde dahi mezarlık olsa normal bir durum Muş gibi hayatıma devam edebilirim.

1 0
paylaş
+1

Evimizin hemen arkasında ev ile arasında küçük bir yol var sadece. Oldum olası içindeki ölülerin gece üşüyüp üşümediğini merak ederim. Abim vedat ettikten sonra hiç girmedim içine. Öncesinde her cuma olmasa da mutlaka kuran okumak için giderdim dedemin ve nenemin kabrine. Korkmuyorum mezarlıktan. Amaki hayaldeki raci de mezarliga aynalı dedenin yanına gider kahvesini içerdi. Okuyunca ve sevdiklerini kaybedince mezarliginda evin arkasındaki bahçe gibi görüyor. Rengarenk çiçeklerin olduğu bir bahçe...

+1

Küçükken köy imamının lojmanı mezarlığın dibindeydi. Hep geceleri korkup korkmadığı ı merak ederdim. Bana çok ürkütücü gelirdi. Zaman geçtikçe bu korkum geçti. Hatta sık sık mezarları ziyaret etmek gerektiğini düşünüyorum. Sevdiklerimden oraya gidenler oldu. Ölen sadece beden. Ruhları yaşıyor.

1 0
paylaş

Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.