Eski mahalle kulturunu ozluyorum. Biz sokakta oynarken komsularimizin evlerine girer cikardik, mahallece bir hali yikayacsgimiz zaman olsun, bir kislik hazirligi oldugu zaman olsun yardima kosardik mahallece. Bir isimiz oldugu zaman cocugu komsuya bırak git mesela. O eski mahalle kültürü ne güzeldi aslında. Ama simdi baksan, apartmanda kim oturuyor onu bile bilmiyoruz. Simalari bilmiyoruz.
Kesinlikle vardır, o eski tat eski neşe yok artık, sokaklar bomboş, tüm çocukların elinde telefon veya tablet var, enerjilerini atmıyorlar
Köyde oturduğumuzdsn önceden gittiğimde hala durum aynı.)
Kesinlikle çok özlüyorum. Çocukluğum eski bir mahallede geçti sabahtan akşama sokaktaydık. Tüm mahalle birbirini tanırdı kapılar kapalı durmazdı. Aç kalmazdık kesin bir komşu bize oynarken yiyelim diye ekmekarası yada poğaça verirdi.
Eski zamanlarda mahallelerde yardımlaşma, kollama vardı. Bir komşunun eşyası dışarıda kaldığında dahi emen sahiplenirdi. Mahallede oynayan çocukları benim çocuğum değil diye kollamamazlık etmezlerdi.
Tabiki eski mahalle kültürünü çok özlüyorum. Eskiden biz çocukken tüm sokakta kapılar acıktı kimse kapısını kapatmazdı herkes birbirinin evine girer çıkardı. Çocuklar tüm evlere girer oyun oynardı. Akşam tüm komşular bir yerde toplanıp çay kahve sohbet ederdi çocuklar bir yerde oynardı. Şimdi çocuklarımızı yan komşunun evinde oynatmaya korkuyoruz...
buradakilerin çoğu artık çoluk çocuk mu diyeceğim. eski mahalle kültürünü yaşayan hiç mi yok yahu...
tabikide özledik özlenmicek günler degilki herkes birbirini tanırdı kapısını açık bırakıp dışarı bile çıkılırdı
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.