En sevdiğim de beni bırakıp gitti, aşık olduğum tek kadını bırakıp gittiğim de oldu.. O hissi anlatmak kolay değil ama duyguların etkisinde kalan biri değilim.. Bir şey gerekiyorsa yaparım.. Üzülmek, dövünmek, hayıflanmak gibi gereksiz duygularla da kendimi yıpratmam.. Önüme bakarım sadece..
Sanırım hissettiğim acıyı kelimelerle ifade edemem. Sevdiğim insanların beni bırakıp gittiği çok oldu.. Aslında alışırım diye düşünüyorum ama olmuyor. Gerçekten dünyam başıma yıkılıyor çok üzülüyorum. Anılarla yaşayan birisi olarak gördüğüm her şeyde onu/onları hatırlarım ve buna her zaman acı verir. Artık bazen gerçekten bir korku geliyor, diğerleri de beni bırakıp gider mi diye...
Hissettiğim tek şey artık kimseye güven Cimin olmaması gerektiği Yani bu saatten sonra artık ne olursa olsun kimseye güven duyamam terkedildim de kendimi bir köşeye çekilip sadece ağlarım yapabileceğim başka hiçbir şey yok.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.