Açıkçası çoğu zaman kimseyle dertleşemiyorum. Kendi içimde değerlendirip o şekilde devam ediyorum. Çok yakın dostlarım ve ailemle bile konuştuğum konular sınırlıdır.
Arkadaşlarımla arkadaş demek kardeş demek içimde ne varsa arkadaşıma söylerim hiç çekinmem
yakın arkadaşlarımla tabiki herkesle dertleşemek dogru degil ama arada tarafsız biirndende yorum alamak güzel oluyor tabiki ama genel olarak yakın arkadaşalrımla deeetleşişyoru ben
Ben hep kendimle dertleşirim. Kolay kolay kimseye anlatmam derdimi. Kendime sorarım kendimle konuşurum. Problemimi kendim ile çözmeye çalışırım.
Herkesle derdimi paylaşmam. Söylenecek şeyleri söylerim, söylenmeyecek şeyleri söylemem. Yarın bir gün ne olacağı belki olmaz. Söylediğim kişi gider başkasına söyler. Benim en iyi derdimi Allah anlar, derdimi O'na anlatırım, derdi veren dermanı da verir.
Çok yakın ve sürekli benimle olan hatta o kadar yakın ki; beni hiç bir zaman bırakmayan ve beni daima mutlu eden her derdimi hiç sesini bile çıkarmadan dinleyen iyi bir dinleyici olan iç sesimle dertleşirim çünkü derdini anlattığın insanlar belli bir zaman onu sana koz olarak kullanabiliyorlar.
En çok kendimle dertleşirim. Sonra arkadaşlarla dertleşirim. Bazılarını anneme anlatırım ama her şeyi değil.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.