En çaresiz anlarımda genellikle bir durur düşünürüm. İçime çekilir, depresyonun dibine vururum. İlla ki bir çözüm yolu ya da çözüme gidebilecek bir ışık görünür. Sonra da kalkar o ışığa ulaşmaya çalışırım.
En çaresiz anlarda gökyüzüne bakar ya da karanlık ve kimsenin olmadığı bir yerde ağlarım. Çaresizliği hastalıklarda hissettim. Çok zor zamanlardı.Sağlık ve ölüm dışında her şeyin çaresi bulunuyor.
Çaresizlik duygusu olmasa insan kalkamazdı ayağa. O çok güçlü bir duygu hissettiğin zamanda senin vücut yapın kendi kendine çözüm bulur içgüdülerine güvenmeni tavsiye ediyorum.
Çaresiz hissettiğinin zamanlarda çözüm üretmeye çalışırım. Olduğundan daha fazla düşünmeye çalışırım bir sonuca varmak için elimden geleni yaparım. Baktım olmuyor o çaresizliğin bir süresi vardır mutlaka sabretmektir öğrenirim. Sabreder beklerim geçici bir süreçtir.
en çaresiz anlarımda hep sinirli olurum sağa sola bağırır küfür ederim sinirim öfkem yatışınca duru bir düşünürüm bir çözüm yolu muhakkak vardır varsa onu ararım. ama dediğim gibi desarj olurum yani
abdest alın ve iki rekat namaz kılın müthiş terapi gücünüzün bittiği yerde sonsuz güç sahibinin önünde eğilmek .
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.