Elinizde olanların değerini biliyor musunuz?

Her zaman elimdekilerinin kıymetini bildim. Hani çoğu insanlar, insanlarımız bir şeyin değerini kaybedince anlar ya.. Asla öyle bir insan olmadım. Kıymetini bile bile davrandım hep.

Klasik olarak çocukken annelerimiz babalarımız hep bizleri uyarırdı ama bizler o aklımızla hiç bir şeyin değerini bilmezdik hiç bir zaman.Zaman su gibi akıp geçiyor ve artık yer değiştiriyorsun çocukluğunla ve o gün sana söylenen şeyler gün geliyor karşına çıkıyor.Bizlerde yeri geldiğinde elimizdekilerin kıymetini bilemediğimiz durumları daha net anlamaya başlıyoruz.

Önceden pek bilmezdim.Sonra sonra yavaştan öğrendim.Ailemin kıymetini babam ölünce çok daha iyi anladım ama.Biraz fazla geç oldu ancak yine de biraz akıllanmıştım.Aile dışında elbette gözüm alamadıklarımda kalıyor.Sadece gözüm değil aklım da kalıyor.Ama olsun.Yine de şükrediyorum elimdekiler için de.Onlar da olmayabilirdi, bunu çok iyi biliyorum bir yandan da.

Çok zor değil elindekinin değerini bilmek, senden çok daha kötü durumdaki insanlara azıcık bakman yeterli fakat çoğumuz bilemiyoruz maalesef. Her zaman bizden daha iyi durumdakilere bakıp kendi hayatımızı da olumsuz etkiliyoruz. Ben yine de inanıyorum ama yapabiliriz bunu. Elimizdekiler hala elimizdeyken geç kalmış sayılmayız.

Elimde olanların değerini bilen bir insanım sağlık mesela sağlığıma dikkat ediyorum spor yapıyorum kötü alışkanlıklardan uzak duruyorum.Hayatımda hakeden bir insan varsa yanlış bir şey yapmam ama bu kişiye bağlı.

Elimizdeki şeylerin değerini bilmezsek mutlu olamayız ki hiç..Hep bizden iyi durumda olan insanların sahip olduğu şeyleri hayal ederek geçer hayatımız.Bu da bize koca bir hayal kırıklığı ve mutsuzluk olarak geri döner.Allah-ü Teala bize birşeyi bazen vererek dener,bazen de vermeyerek.O yüzden Onun bize layık gördüğü ne varsa ona razı olup hayatımıza öyle devam etmek en doğru olandır.Bende hep böyle yapmaya çalışıyorum..

Çoğumuz aslında sahip olduğumuz şeylerin bilincinde olmadan yaşıyoruz. Kendimizi sahip olduğumuz şeylere açmıyoruz. Çok şeyimiz varken şükretmesini ve değerini bilmiyoruz. Elimizden çıktığında onu kaybettiğinde değerini anlıyoruz, bizim için değerli olduğunu.

Biraz desem yeridir

Elimde olanların değerini biliyorum Allah'a şükürler olsun.. Zaten eskilerin güzel bir lafı vardır, "Şükrü ifa edilmeyen nimet, kaybolmaya mahkumdur" diye.. Dolayısıyla başta sağlık olmak üzere, sahip olduğum her şeyin değerini iyi bilir ve ona göre davranırım..

Çocukluğumdan beri elimdekinin kıymetini bildim ve şükrettim. He ama daha iyileri olsun ya dedim mi zaman zaman bunu da dedim. Sonuç olarak insan hep kendinde olmayanı ve fazlasını istiyor. Biraz açgözlüyüz bir çok konuda. Gene de şükürler olsun sağlığımız yerinde. Aç değiliz açıkta değiliz