Bu dönemlerde çocuğuna daha fazla ilgi göstermesi gerekir. Ona ergenlik döneminde her türlü yardımı yapmalı, bu dönemde yaşadığı sıkıntıları bilip o yönde bir diyalog ortamı sağlamasında yarar vardır.
Öncelikle kendileri bu dönemdeki hallerini hatırlayabiliyorsa hatırlamaları ve bu dönemde yaşadıklarını, anılarını dürüstçe paylaşıp çocuklarıyla yakınlık kurmaları gerektiğini düşünüyorum. Yanında olduklarını, doğrularında ve hatalarında her zaman arkasında olduklarını hissettirmeliler çocuğa.
Hepimizin, yaşadığı en zor, en çetrefilli dönem ergenlik dönemimiz diye düşünüyorum. Ergenlik dönemini yaşayan gençlere karşı ebeveynin, şapkasını önüne koyup iyice bir düşünüp, taşınıp (gerekirse profesyonel destek alıp) davranmasını doğru buluyorum. Ebeveyn, kendisinin yetişkin ve olgun davranma sorumluluğu olduğunu çok sık anımsatmalı kendine diye düşünüyorum. Anne-baba, öfkelerine yenik düşmeyip, olgun ve sorun çözme yaklaşımı sergileyen davranışları benimseyecek olurlarsa gençlerin de ailenin de bu dönemi biraz daha kolay geçecektir diye düşünüyorum.
Alttan almaları iyi olur yoksa kötü sonuçlara varabilir.
Sakin bir tavır takınılmalı ve empati yapılarak doğru ve yanlışlar ortaya konmalıdır.
Kendi zamanlarıyla şimdiki zamanı kıyaslamamalılar. O zamanın şartları başkaydı şimdiki zamanın şartları başka. Ergenlik döneminde ne kadar zıt gidilirse fevri olunursa karşı taraf o kadar daha kötüleşiyor ya da tam tersi içine kapanıyor. Babaların bu konuda rolü büyük. Bir çocuk annesine pek darılmaz darılsa da biraz sonra geçer. Çünkü gün içinde hep anneyle birlikte her ihtiyacında annesi yanında. Anne dövse unutur . ama Baba kötü laf etse bile unutmaz. O yüzden babalar sakin kalmalı hep. Babadan sevgi alınması lazım özgüven için aslında herşey için.
Dönemden döneme insanların giyinişleri değişiklik gösterdiği gibi insanların geçirdiği evrelerde dönemden döneme farklı olduğu nesnel bir gerçek. Bundan dolayı geçmişte nasılsa şimdide öyle diye birşey düşünmek yanlış olur. Yani ebeveynlerin çocuklarını anlamak için uğraşmaları gereken bir devir yaşıyoruz öncelikle çocukluktan beri ailenin verdiği eğitim bile devirden devir değişkenlik gösteriyorken bir insanın hayatı boyunca yaşadığı en önemli evre de oluşan değişikliği geçmişte ki gibi karşılamak o kişiyi psikolojik olarak çöküme uğratabilir.
Bu dönemdeki gençler asabi, değişken olabilir, ailesinden uzaklaşıp arkadaşlarına ve farklı görüşlere değer verir. Bu yüzden eleştirmek kesinlikle olumsuz bir eylem olur. İlginç şeyler yapmak isterse ya da söylerse bir arkadaş gibi davranmak gerekir.
Ne söylüyorsa ne istiyosa daha alttan alınıp onun düşüncelerine saygı duyulmalidir. Onun sürekli anlamaya çalışmalıyz
Ergenlik yaşındaki çocuklar zaten hormonlardaki değişiklikler nedeniyle zor durumdadır. Çocukluktan tam çıkamamış, henüz yetişkin de olamamıştır. Bu zor dönemde destek olunması gerekir. Sevgi ve kabul ile yaklaşılmalıdır.
Koyu ver gitsin evladım.
Bu konu çok hassas bir konu bence çünkü ergenlik çağındaki bir çocuğun üzerine fazla yürürseniz o çocuk hem size karşı hem de onu Yazdığınız konu üzerine daha fazla gidecektir diye düşünüyorum Ama tabi yine de çok da boş vermemek gerekir biraz onu takip etmemiz gerekmektedir Çünkü hayat onları bambaşka bir yere götürebilir.
Arkadaş gibi olunmasını pek sağlıklı bulmuyorum ama yine yakın olup da derdini anlatabilecek kadar yakın olabilmesi Bence İyidir yeri geldiğinde babadan anneden korku gidebilmeli çünkü şu anki anne babalar arkadaş gibi olduğu için çocuklar hiç kimseden çekinmiyor
İlgi ve alanlarını çok iyi bilmeliler sürekli değil ama arada kontrol etmeliler kontrollü telefon kullandırmalılar arkadaş çevrelerine dikkat etmeliler
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.