Doksanlarda aklımda kalan olarak ilk başta araç telefonları geldi.Kimse de yoktu,olan kişilere zengin gözüyle bakılırdı,bulundurmayı bırak konuşmak dahi el yakan cinstendi.
Aklımda en kalıcı olanı çocukluğunu doya doya yaşamış olmanın eksik de olsa, yarım da olsa bıraktığı huzur var. Her şeye rağmen mutlu olmayı başarabilmek var. Şimdi her şeyden mutsuz olabiliyoruz. Kıymet bilmeyi, değer vermeyi 90 larda bırakmışız.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.