Dışarıdan çok güçlü göründüğüm anlarda içimde yavaş yavaş nelerin yıkıldığını bir ben biliyorum. Güçlü değilim sadece anlatmıyorum. Siz de öylemisiniz?

Hepimiz güçlü görünüyoruz ama içimiz çökmüş

Ben de oyleyim. Ama öyle olmak çok yoruyor insanı. Sanırım böyle olmaktan vazgecmeliyiz.

Başkalarına güçlü gorunecegiz derken yavaş yavaş tukeniyoruz ama

Candan Erçetin gamsız hayat şarkısındaki sözler aklıma geldi..
Sormayın neden bu durgunluğum
Görmeden kuytu yaralarımı
Sormayın neden bu huysuzlugum
Bilmeden saklı duygularımı
Çok mu dertsiz duruyorum uzaktan bakınca
Çok mu kalender sandınız dert anlatmayınca..

Evet suskunsun