Daha düşünerek konuşmayı isterdim bazen çok kırıyorum karşımdakini
Sinirlenmemek herşeyi olduğu gibi kabul etmeyi isterdim hatalarımdan ders çıkarmayı unutmak istemeyi çok değişim yönlerim var hangi birisini yazayım ki artık kendim olmaktan sıkıldım kendimi dahi sevmiyorum bir insan kendinden nefret eder mi ya o kadar nefret ediyorum ki yönlerimi değilde kendimi değiştirsem ama uğraştım olmuyor daha ne yapayım ben buyum kabullenmek zorundayım yaşamaya devam ediyorum ama ne kadar yaşarım bilmiyorum
Her şeye üşenme gibi bir huyum var. Ve bu yüzden çoğu şeyi yapmam. Hep imrenirim yapmak isterim fakat hep üşengeç tarafım ağır gelir. Değişmesini çok isterdim. Belki tembellikten kaynaklı bilmiyorum ama kendimi de dizginleyemiyorum.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.