Bu soruyla fark ettim. Meğer ben sokakta saklambaç oynamayı ne çok özlemişim. Teşekkür ederim.
Okulda sınıf arkadaşlarımla teneffüslerde oynadığımız oyunlar, kar yağdığında inşallah tutar deyip sürekli pencereden kar yağışını seyretmem okullar tatil olsun diye dua etmem.
Hiç bir sorumluluğum yoktu. Kimse benden bişeyler beklemiyordu. Rahattım ve mutluydum.
Acık ası yok neden sadece. Şunu isterdin hep küçük kalmak hiç büyümemek çocukken her şey daha güzel ve eğlenceliydi.
boş boş yatabilmek kafamda bir sorun olamdan bir sorumluluk olmadan arahatça oyun oynamak yada dolaşamk ben bunları özledim ne kadar bpş vakit bulsanda hep bir bekleyen iş var hayatta
Çocukluğumla ilgili her şeyi özlüyorum. Benim çocukluğumda komşuluk ilişkileri çok güzeldi. Anne ve babam hayattaydı. Ve bütün kardeşler tek yumruk halinde bir aradaydık. Yediğimiz kuru ekmekleri bile özlüyorum..Aslında çocukluğumu özlüyorum.
Çocuklugumla ilgili her şey özledim . En basidi kötü olanı bilmiyorduk savaşları ölümleri cinayetleri Kadın ve çocuk işkenceleeini vs vs bilmiyorduk masumduk gözümüzde herşey masumdu büyüdükce bozulduk herşeyi öğrendikce mahfolfuk
Çocukluğumdan özlediğim çok şey var. Komple o günlere dönmek isterdim. Sokakta oyun oynardık, fazla ders çalışmaya da gerek yoktu. Ailelerimizin sorumluluğunda yaşıyorduk.
Çocukluğum adına üzüldüm be tekrar elime alabilmeyi düşündüğüm tek şey özgürlüğün Çocukken daha özgürlük ve dağlarda bayırlarda özgü bir şekilde bir yarının kaygısız duymadan yanına ilçesinin hissetmeden ulaşır doğayı keşfeden eğlenirdik Ama büyüdükçe bu özgürlüğümüzü elimizden alındı daha çok geçirebilme aileyi kurabilme ve Bu aileyi sürdürebilmek için çabalama çalışmak zorunda kaldım
tabikide masumluğumu sadeliğimi ve mutluluğumu
Pek iyi bir çocuklugum gectigini söyleyemem o yüzden özledigim anım sadece yaptıklarımızı çocuk diye afediyolardı bi sorumlulugumuz yoktu sadece onu ozledim
Çocukluğunu herkes özlüyordur oynadığımız oyunlar,izlediğimiz çizgi filmlere kadar herşey çok güzeldi.Sokakta çocukluk geçirdik enerjimizi atarak dört duvar arasında değil.
Çocukluğum inanılmazdı.Tek çocuktum ben.Asla şımartılmayan her zaman sevgi ve merhamet gören ama her zaman olması gereken davranışlar verilen cici bir kızdım.Yanlış yaptığımda hep uyarıldım düzeltildim.Toplumda nasıl davranmam gerektiği ben kırılmadan alıştırıldım.Çocukluğumun en güzel anıları hep düzgün hep narin bir genç kız olarak yetiştirilmem üzerine.
Çok güzel bi soru tebrikler.
Çocukluğumda en çok annemin kokusunu özledim.
Elektirik kesildiginde bitmeyen sohbeti özledim
Sürekli bi kavga halinde olan kardeşlerimi özledim
Salçalı ekmeğin o günkü tadını özledim
Bayramliklarimi giyeceğim bayram sabanlarını özledim.
Düşüp kanattigim tüm yaralarımı özledim.
O gün yaraları saran vardı bugün yok.
Direk çocukluğum özledim be.İnsan küçükken bir an önce büyüyesi geliyor.Eşşek kadar olduk şimdi de küçülmek istiyoruz ah ah.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.