Anlatayım canım bir gün kadayıf istedi çocuğum ama bak anneme dedim yapmadı açtım dolan baktım mısır püsküşü var aha dedim buldum sonrasını artık hayal edin. :))
Ben çocukken babam un fabrikasının müdürlüğünü yapıyordu. Okula gitmediğinden dolayı hep sabahın körümde babam işe gideceğinde uyanırdım. Her erkek çocuğu gibi babamın beni işe götürmesi için ağlardım ama hafta içi olduğundan dolayı fabrika yoğun diye götürmezdi. Bir ara hafta sonu fabrikaya götür beni fabrikada gezerken fabrikanın arkasında buğday havuzu var ona indim. Babamı da o an içerden çağrınca ben tek kaldım. Bir süre sonra bir kamyon yanaştı buğdayları üstüme dökecek diye korkup hemen havuzdan çıkmıştım.
Anlatayım çocukluğum da bizim kendi köyümüz var oraya gittiğimizde köy de dere vardı, hep oraya gitmek istiyordum uzak diye kimse gitmiyordu, bende tek başıma çıktım kimseye söylemeden gittim oraya çok merak ediyordum orayı gittim ama korktum biraz tek başıma gittim diye biraz gezdim etrafında sonra geri gittim eve
Hem de nasıl kestim biçim suladım şekil benzedi de işte tat kısmı pert :D
Bulunduğumuz yerde efsanevi yaratık olarak bir ejderha olduğunu duyardık ağzı da kocaman bir kilit olan. Dağda olduğu söylenir. Arkadaşımla birlikte oraya gitmeye karar verdik. Oniki ysşlarındaydık. Okuldan kaçtık. Yürümeye başladık. Şimdi geldik, az kaldı diye diye üç saat yürüdük yinede dağa ulaşamadık. Yağmur başladı önce önemsemedik şiddet lenince yağmur eve dönmeye karar verdik ama evin yolunu nasıl bulacağız paramızla yok açızda. Bi taksi durdu çocuklar ıslanmayı bini sizi gideceğiniz yere götüreyim dedi. Önce binmekstemedik ama başka çaremizde yoktu.
Hatırlamak nedir ya üstümüze anadolu araba uçtu hala yaşıyoruz o anı
Hemen anlatayım. Benim babam uluslar arası tır şoförüydu eskiden. Rusya dan bana bir bebek getirdi kocaman. O zaman şehir merkezinde anayol üzerinde bir evde yaşıyoruz. O koca bebeği o kadar sevdim ki adını Ayşegül koydum hergün sırtıma sarıp gezerdim. Birgün abimle oynarken yoruldum caminin Çeşmeden su içtik ve caminin merdivene koydum bebeği. DöndüğüMde yoktu. Cami avlusuna bebek bıraktım anlayacağın :) günlerce ağladım her yerde aradık. Sonra abimin bir arkadaşınin alıp eve götürdüğü tesadüfen öğrendik. Gidip aldım ama eski Ayşegül den eser yoktu. Saçları bozulmuş yüzü kalemle boyanmış. Yerde sürüyerek götürüyordum eve abim kızıyordu şunu kaldır Kirlendi annem eve almaz bak diye. Zaten kirli o artık diye Ağlıyorum sanki ırzına geçtiler ya bebeğin:)
Neyse eve getirdim banyoya kattım resmen kırkladim kaynar suyla çıkmadı boyaları:)) Öyle sinirlendim ki 5.kat evin balkonundan aşağı attım. Aşağı da anayol . Bebek boyum kadar gerçek çocuk sanıp asagida arabalar birbirine girdiler az daha kaza yapıyorlardı ))
Hemen anlatayım. Benim babam uluslar arası tır şoförüydu eskiden. Rusya dan bana bir bebek getirdi kocaman. O zaman şehir merkezinde anayol üzerinde bir evde yaşıyoruz. O koca bebeği o kadar sevdim ki adını Ayşegül koydum hergün sırtıma sarıp gezerdim. Birgün abimle oynarken yoruldum caminin Çeşmeden su içtik ve caminin merdivene koydum bebeği. DöndüğüMde yoktu. Cami avlusuna bebek bıraktım anlayacağın :) günlerce ağladım her yerde aradık. Sonra abimin bir arkadaşınin alıp eve götürdüğü tesadüfen öğrendik. Gidip aldım ama eski Ayşegül den eser yoktu. Saçları bozulmuş yüzü kalemle boyanmış. Yerde sürüyerek götürüyordum eve abim kızıyordu şunu kaldır Kirlendi annem eve almaz bak diye. Zaten kirli o artık diye Ağlıyorum sanki ırzına geçtiler ya bebeğin:)
Neyse eve getirdim banyoya kattım resmen kırkladim kaynar suyla çıkmadı boyaları:)) Öyle sinirlendim ki 5.kat evin balkonundan aşağı attım. Aşağı da anayol . Bebek boyum kadar gerçek çocuk sanıp asagida arabalar birbirine girdiler az daha kaza yapıyorlardı ))
Çocuklar denilince nedense güzel anılar dışında hep yaşadığım korkunç şeyler aklıma geliyor. Ömrümce de unutabileceğimi sanmıyorum bu anıları. Mesela şu anım en kötülerden biri idi.
Kızım üniversite öğrencisi ve bir kaç ev arkadaşı ile kalıyor. Her gün sabah ben uyandırmak için arıyorum aksi halde uyuyakalabiliyor. O gün saban 7 den 8 e dek aradım. Sürekli Whatsap durumuna baktım görüldü olacak mı diye ama yok.. Aklıma bir sürü kötü senaryo geldi tabii ki. Bu arada diğer arkadaşlarını da aradım. Onlarda açamadılar. Doğal gazdan falan zehirlendikleri geldi aklıma. Ama evde bi köpekleri var öyle bir şey olsa o uyarır diyede düşünüyorum bir yandan. Sonra mecburen başka bir evde kalan arkadaşını aradım. O da en son gece gördüğünü çok geç yattığını söyledi. Derken tekrar ev arkadaşının birini aradım. O açtı. Panik halinde gidip kızıma bakmasını bi saattir aradığımı açmadığını söyledim. Telefonu kapattı ve gitti. Tam on dakika boyunca o da gelmedi. Korkum çok daha arttı. Yan odaya gitmek neden bu kadar sürdü diye eşimde bende çok korktuk. Tam geri arayacakken mesaj geldi. Teyze çok uğraştım ne yaptımsa uyanmıyor yazıyordu mesajda. Gece öldü falan sandım. Endişe ile aradım tekrar. Evde gürültü patırtı yoktu. Bir ölüm olsa çığlıklar kopardı diyerek kendimi teselli ediyordum. Kız gerçekten uyandıramıyordu. Git su al dök, tokat at naparsan yap uyandır dedim. Acayip seslerde çıkartıyordu. Annen korkuyor bak uyan deyince pek anlaşılmaz şekilde sayıkladı. Neyse korktuğum şeyler yoktu. Sabaha kadar ders çalışmış uyumuş ve o kadar derin uykudaymış ki uyandırılamamış. O günden kalan sadece o mesaj ve bize yaşattığı büyük korktu oldu. İşin garibi o gece yatarken intihar haberleri izlemiştim. O gün 2 tıp Öğrencisi ve bir doktor intihar etti haberi vardı. Acaba intihar falan mı etti diye bile düşünmüştüm. Yapmayacağını bilsem de o durumda insanın aklına her şey geliyor.
Neredeyse polis arayacaktık. Eve yeni taşınmışlardı elimizde bir adres bile yoktu..
Her neyse düşmanımı sınamasın Allah'ım evladı ile. Gerçekten çok kötü bir durumdu.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.