Bazı çocuklar nedense anne ve babaları onları ne şekilde uyarırsa uyarsın, onları yanlış anlarlar. Sanki aileleri onların kötülüğüne söylüyormuşçasına tep ki gösterirler. Gerçekten anlamak zor. Bir aileden çok kim düşünebilir ki bir evladı.
Çünkü Annesi ve babası küçükken onlara (genel olarak söylüyorum)saygıyı sevgiyi tam geçirememişler.Çocuklarda bunu kötü değilde normal birşey gibi karşılıyorlar
Çünki çocuklar gelişim çağında birşeyleri keşfetmeyi sever ve aklındakini yaparlar.Eğer çocuk sizden korkmuyor ise 1000 kere dahi söyleseniz o onu yapıcaktır.Hata yaplarına da izin vermemiz gereklidir ki kendileri öğrensinler
Birçok kişide bu olay vardır. Kendisinin istediği bir şeyi ebeveynleri karşı çıktığında sanki çocuğunun kötülüğünü istiyormuş gibi algılansa da, aslında böyle değildir. Ebeveynler çocuklarının hiç kötülüğünü istemez. O olayı istemiyorsa, o olayın kötü veya çocuğuna zarar geleceğini ve o olaydan daha iyi şeylere yönelmesini ister.
O durum çok kötü ya acaba bizim h uyumuzu ogreniyolarda mi öyle oluyor yoksa başına bişey gelcek diye onu yapma bunu yapma diyoruz ondan mi anlamadım bide birisini görünce ona gidecem demeleri beni delirtiyo ne deyim ki daha
Çocuklar küçükken hep şımartıldıkları her istedikleri yapıldığı için çocuklar anne babaları dinlemez.Her istediği yapılan çocuk anne babayı dinlemez.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.