En büyük yanlış çocuğun her düştüğünde ya da bir yeri acıdığında kıyamet kopmuş tepkisi vermek onu düştüğü yerden kaldırmaktır. Doğru olan gerçekten ciddi bir durum söz konusu olmadığı müddetçe kendi kendisine kalkmasıdır. Çünkü eğer bir kere problem yaşadığında destek gördüğünü anlar ve bu kendi ayakları üzerinde duran özgüvenli bir birey olmasını engeller diye düşünüyorum.
Adam etmek için evde uygulanan aşırı baskılar. Çok yanlış. İnsanların yanında azarlayip tenkit etmek. Çocuk sizden örnek alacağı için ebeveyn hareketlerine dikkat etmesi gerekiyor. Başkaları ile kıyaslama yapmak da çok kötü, çocuk etkilenir bu durumdan. Ya da en temizi çocuk yapmayın.
Bence çocuğun ödevini yapmak da yanlıştır.. Ona ipuçları göstererek yapması sağlanmalıdır. Yani çocuğa direk sonuç söylenmemelidir düşünmesine anlamasına kavramasına izin verilmelidir bence. Şimdilerde kimisi öyle yapıyor.. Ödevi götürüyo eve ailesi yapıyor hayır bu yanlıştır sadece yardım etmesi gerekir.. Başka bir yanlış da dayak konusu.. Çocuk ilerde pısırık olabilir şiddet uygulandığında ..
Çocuğun her istediğini yapmak, her ağladığında sussun diye isteklerini yerine getirmek en büyük yanlış. Çünkü çocuk onu ailesine karşı çok güzel kullanıyor sonra. Çocuklarımıza hayır demeleri gerektiğinde hayır demesini öğretmiyoruz. Bu da ilerde yabancılarada hayır demiyorlar. En büyük hatamız ise hata yaptıklarında af ettiğimizde tekrar yapınca ceza yerine tekrar af ederek onun nede olsa af ediyorlar diye hep hata yapmasına yöneltmemizdir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.