+2

Evet bende öyle düşünüyorum açıkçası, bir çocuk yere düştüğü zaman kendi kendine kalkmayı öğrenmesi gerek böylelikle ileride her sorunun üstünden güçlükle kalakacağını düşünüyorum, sürekli küçük bir çocuğa yardım edilmesi ilerde kendine olan güvenini sarsabilir diye düşünmüyorda değilim.

2 0
paylaş
+1

Düştüğü zaman koşup ilgilenmezsek çocuk kendini yalnız ve değersiz hissetmezmi

1 0
paylaş
+2

Bence de öyle çünkü kendi düşen ağlamaz diye söz boşuna söylenmemiş. Şayet otelde bir aile görmüştüm çocuk babasına yetişmek için son hız koşuyord. Daha sonra ayağı kaydı ve yere kötü şekilde düştü. babasının ona söylediği tek cümle "Stand Up" olmasıydı ve çocuk hiç ağlamadan ayağı kalkıp koşarak babsının yanına gitti ve uzaklaştılar.
Ama biz de çok dikkat edildiği için çocuğuklar özgüvensiz ve hep düşmekten korkarak yetişiyor.

2 0
paylaş
+2

Her zaman ilgisizlikte çocuğu yanlış hissettirebilir ama bu düşüncenize katılıyorum. Çünkü çocuk bir süre sonra ebeveynleri her düştüğünde kaldırdığından dolayı artık alıştığı için kendisi çabalamayacaktır.

2 0
paylaş
+2

Günümüzde aileler çocukların kendi başlarına ayakta durmasına, zorluklara tek başına göğüs germesine mani oluyor. Bırakın kendileri öğrensin hayatı

2 0
paylaş
0

Evet bende böyle düşünüyorum. Çocuk kendi yaptığı şeylerin sonucuna kendş katlanmalı. Çok büyük sorunlar olmadığı sürece çocuk kendinin başarabildiğini görmelidir. Yere düşünce kaldırılmamalıdır, boğazına bir şey kaçınca hemen yardımına koşulmamalıdır çünkü çocuk zaten o an öksürerek boğazına takılan şeyi çıkartabilecek duruma gelecektir.

0 0
paylaş
+1

Öz güven değil de çocuk her hareketinde yanlış birşey yapsa annem var gibi düşünebilir ama hayatta her zaman birileriyle birlikte ölmüyoruz kendi ayaklarının üstünde durması için küçük ama büyük adım yere düşen çocuğu kaldırmamaktır, bence

1 0
paylaş
+1

Bazen takılıp düştüğü zaman kendi kalkmaya çalışıyorsa beklemek özgüveni açısından daha doğru olabilir ama onun dışındaki daha sert kazalarda yerden kaldırmak özgüvenini olumsuz etkilememesi gerekir.

1 0
paylaş
+1

Bence de kendi kalmayı öğrensin ve hemen ayy acidimi vs de dememek lazim öyle tepkiler verirsen ağlamıcagi varsa bile ağlar yok bisi dicen çocuğa sana bakarsa düştüğünde ya da ben düştüm vs diye yanina gelirse kendi kendilerine kalkmayı öğrenmeleri lazim japon çocuklarını izledim bi videoda neler neler yapıyorlar biz olsak ayy dur sen devirirsin deriz ya da ufacık çocuğa is yaptırma deriz bence onlar çok güzel yetiştiriyorlar çocuklarını

1 0
paylaş
+1

Kesinlikle yalnis bir hareket. Cocugu yalnizliga ve bosluga birakmanin turkcesidir bu. Kesinlikle dusen cocugun yanina giderek kalkmasi icin motive etmek belki elini uzatirsa kaldirmak icin degil yaninda tutunacak bir dalin mevcudiyetini anlamasi acisindan akilci bir davranistir. Oz guven kendi dustuğu zaman ona yardimci olmamakla kazandirilmaz oz guven bir is yapiyorsak yardim istemeliyiz, o bir is yapiyorsa desteklemeliyiz, konusurken konusmasini bolmemeliyiZ, yalnis yapmasona izin vermeliyiz ve her yanlis yaptiginda ceza yerine dogrulari anlayacagi dilde ogretmeliyiz. O zaman o cocuk ozguveni tam olan birey olacaktir.

1 0
paylaş
+2

Katılıyorum kesinlikle bu düşünceye.Çocuk düşe kalka büyür herdüştüğünde kendi kalkmasını becerebilmeai gerekir bunun için de ona müsade etmeliyiz.Böylece kendisinin yapması gerektiği bir iş olduğunu düştüğünde kimse yardım etmeden kalkabilmeyi öğrenir özgüveni küçüklükten oluşmaya başlar.

2 0
paylaş
+2

çocukların özgüveni gelişmesi için hayatta zorluklar ile uğraşmalarına izin vermemiz gerektiğine inanıyorum. düştüğü zaman kendi kalkmalı oyuncaklarını kendi toplamalı yemeğini kendi yemeli eğer her şeyi biz yapıp verirsek hayatın her bir köşesinde bize muhtaç olurlar

2 0
paylaş
+2

Kesinlikle katılıyorum. Tecrübeyle sabittir. Ben hiç koşup kaldırmadı çocuklarım düştüğünde. Ama yanına gidip kalkana kadar başında bekledim ve konuştum. Düştükleri için hiç ağlamıyor bu şekilde çocuklar. Hatta gülerek kalkıyorlar. Kendi başarıları ile mutlu oluyorlar.

2 0
paylaş
+1

Çocuk , çocuk olmadan önce nasıl emeklemeyi yürümeyi kendi öğrendiyse düştüğünde de kalkmayı kendi öğrenmelidir diye düşünüyorum. Özgüvenini zedelemese de her düştüğün de birinin onu kaldırması gibi bir beklentiye girebilir. Özgüven tek bir olgu üzerinden değil bir çok açıdan değerlendirilmelidir diye düşünüyorum.

1 0
paylaş
0

Çocuk düştüğünde anne tarafından hemen kaldırıldğında çocuk öyle alışır ileriki zamanlarda ama eğer bebek düştüğünde kendi kalkmayı başarırsa bu onu öz güven bakımından çok iyi etkiler ve bir daha ki düştüğünde kendi kalkmayı bildiği için hemen kendi kalkıcaktır.

0 0
paylaş
0

Evet, ben de öyle düşünüyorum. Bir şeyi kendi başımıza yapabildiğimizi görmek bu yaşımızda bile kendimize güvenimizi perçinliyor. Çocuğun özgüven geliştirebilmesinin, erken yaşlardan başlayarak, bazı şeyleri kendi başına başarmak yönünde desteklenmesine bağlı olduğunu düşünüyorum. Düştüğünde kalkmak da bunlardan biri. Bu, çocuk düşünce arkanızı dönüp gitmek değil elbette. Onu kaldırmak yerine, kalktığında alkışlayan olmak veya tutunacak bir yer aradığında tutunması için yanında olmak yeterli olacaktır diye düşünüyorum.

0 0
paylaş
+1

Özgüvenini etkiler mi bunu bilmem fakat çocuk yere düştüğü zaman onun peşinden koşup Ah Canım Vah Canım dediğimiz zaman o çocuk Gerçekten de çok nazlı her şeye ağlamaklı bir çocuk olarak yetiştiği kesin o yüzden her ne kadar düştüğünde Onun canı yanınca bizim de canımız yansada biraz daha ilgi az göstermeliyiz yoksa dediğim gibi fazla Nazlı oluyorlar o şekilde büyümeleri de çok iyi değil.

1 0
paylaş
1 yorum
0

Bu konu da biraz eskileri örnek almak lazım. Bizleri kafamızı sağa sola çarpa çarpa oraya dikkat etmemiz gerektiğini, sobaya dokunmamız gerektiğini ve bunun gibi bir çok zararı kendimize öğreten ailelerimiz çocuk yaşta deneyim kazanmamıza öncü oldular. Bu da onun gibi eğer çocuk kendi başına kalkıp kendi başına mücadele verebileceğini öğrenirse çıkmaz yolda bile mücadele etmesi gerektiğini çocuk yaşta öğrenirse daha iyi olur bence tabi bunun yanında ailesinin de her zaman arkasında olduğunu unutmamalı.

0 0
paylaş
+1

Ben de bu düşünceye katılanlardanım.Çünkü benim büyümem biraz öyle oldun yani annem beni ve kardeşlerimi hep ben sizin yanınızda bulunamam kendinizi savunmayı öğrenin derdi.İşe yaradı da .Mesela bazı kişiliklerin kolayca pes edeceği durumda ben hemen pes etmem ya da bazılarının korktuğu şeylerden ben korkmam.Ayrıca bu konu hakkında en katı millet olarak Almanları biliyorum ben.Böylece çocuklarını küçük yaşat kendi başının çaresine bakmasını öğretiyorlar.Ama ben şunu da yanlış buluyorum ; O zaman da çocuk ya aşırı özgüvenli oluyor ya da ailesine ihtiyacı olmadığını düşünerek birbirlerine olan sevgileri azalıyor.

0

Evet çocuklar düştükleri zaman kendileri kalkması gerektiğini bilmeli sadece özgüven değil çocuğun hayata tek başına hazırlanması içinde ıyi birşey

0 0
paylaş
0

Evet olumsuz etkiliyor. İzin verin kendisi kalksın. Kendi başının çaresine bakmayı öğrensin. Biz çocukken düştüğümüzde üstüne birde dayak yerdik. Şimdiki bazl anneler bunun yanlış olduğunun farkında tabii ki bende farkındayımm çocuk yani düşer düşmeso lazım ama izin verelim de kendisi kalkmayı başarsın yoksa en küçük yaralanmada size kaçar kendisi sorunlarını asla çözemez gelecekte

0 0
paylaş
0

Evet çocuk düştüğü yerden kendi kalkmalıdır.

0 0
paylaş
+1

Çocukların özgüven kazanması çok önemli, aksi takdirde bütün hayatını etkileyebilir. Küçükken yapamadığı, söyleyemediği şeyler kişi fark etmese de bilinçaltında yer eder ve ileriki yaşamında bazı durumlarda etkileri ortaya çıkabilir. Çocuk düştüğünde kaldırmamak gerekiyor yani, bu şekilde kendi savaşmayı, kendi başına bir şeyler başarabilmeyi, kendine güvenmeyi öğrenir. Düşer düşmez hemen kaldırırsa birisi, zaten biri yardım eder diye düşünebilir. Ve bu düşünce bazen kimliğe göre yetişkin insanlarda da görülebiliyor. Örneğin kişi arabasını çarptı, hiçbir şey olmamış gibi eve gelip "babam halleder ya, öder parasını yaptırır" gibi bir düşüncede olabiliyor.

1 0
paylaş
+1

Evet, ben de bu şekilde düşünüyorum. Hatta bu sadece düşünce kaldırma davranışında değil çocuğun uğraştığı, öğrenmeye çalıştığı her şeye müdahale edildiği durumda olabilecek bir şeydir. Onun kendine güveninin gelmesi, zihinsel ve bedensel gelişiminin sağlıklı bir şekilde ilerlemesi için ebeveynlerin çocuklarına çok fazla müdahale etmemesi gerekmektedir.

1 0
paylaş
+1

Çocuğun kendi kalkmasına izin verilmeli ama biz yapar mıyız bilemiyorum o an .Endişelendiğimiz için böyle davranıyoruz.Kötü şekilde düşmüşse çocuk yanına gidip teselli etmeliyiz ve bir şey olmuş mu bakmamız lazım.

1 0
paylaş

Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.