Bır cocuga her zaman varlik icinde ve her istedigini almak bence cocuga verilecek en buyuk zarardir. Bir cocugu bir ürün almak icin belli bir caba ve zaman harcamasi gerektigi ve bunu kazanmak icin emek harcamasi gerektigini öğeretmek gereklidir ki ben yokkende basinin caresine bakabilmelidir. O yüzden cocuklara emek harcayarak isteklerini gerceklestirmesi gerektigini öğretmek gerekir ki bende cocukta suclu olmasin.
Bu soru biraz değişkenlik gösterir. Aslında bu hem aileye hem de çocuğa bağlıdır. En büyük etken tabi ki de aile ve çocuğun büyüdüğü ortamdır. Eğer aile çocuğun her istediğini yerine getirir ve aynı zamanda ona iyi bir insan olmayı tembih ederse çocuğun karakteri de o yönde gelişir. Tam tersi de geçerli tabi ki de.
Sensin, çocuk hamur gibi nasıl şekillendirirsen öyle şekil alır. Her şeyi verirsen, her şeyi almaya alışır. Günün birinde veremez hale gelirsen vay haline..
Tabiki suçlu ebeveynler yani aileler. Bir çocuğun geleceğini kişiliğini yolunu bir yere kadar aile belirler doğruyu ve yanlışı ailelerin göstermesi gerekir. Elbette hepimiz çocuklarımızın her istediğini karşılamak istiyoruz ama şartlar buna el verse bile her istediğini yapmak doğru değil ben buna inanıyorum. Sınırları olmalı ne zaman ne isteyegini bilmeli yada olmayacağını bildiği birşeyi kabullenebilmeli. Sokaklarda çok görüyorum oyuncak için yada istedikleri için kendini yerden yere vuran çocukları bunun suçlusu kesinlikle anne babalar çünkü çocuğu öyle görünce alıyorlar ve çocukta bunu huy haline getiriyor. Ben böyle davranırsam yine istediğimi alacaklar diye her yerde aynı davranıyor...
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.