gördüm ve işten ayrıldım. işsizim şu an ama vicdanım rahat. konuşsaydım aile şirketi olduğu için aile dağılabilirdi o yüzden sustum ve ayrıldım ordan.
ne olursa olsun asla haksızlık karşısında sesiz kalamam
Hakkımı ararım
haksızlığa tahammül edilmiyor; itiraz ediyorsun ama sorumlu senin itirazını umursamıyorsa ya çekip gidersin ya da kiram,çoçuklarımın masrafları, temel ihtiyaçlarımı nasıl karşılarım telaşıyla sineye çeker susup çalışmaya devam edersin...
O an şöyle bir Allah diyerek dini duygularını sömürüyorum susuyo uzaklaşıyor sonraki zamanlarda her fırsatta yüzüne vuruyorum bazen müdürden bile fazla sosyal hakkım oluyor ve benle konuşmak istemiyormuş şu sıralar öyle diyo ama haksızlıklığın sonuna kadar karşıyım vede ölene kadar yapanların yüzüne vurarak ezeceğim ;)
Ne pahasına olursa olsun hakkımı ararım . Bu hayatta en tahammül edemediğim şeylerden birisidir haksızlık.Kavga bile ederim işimi kaybetmek pahasına dahi olsa
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.