çift taraflı soruyorum; olumlu yönden de, olumsuz yönden de..
Evin küçüğü olma da ne olursan ol
Evin küçüğü olma kapı da köpek ol En küçük parmak gibi her acıyan sen olursun evin küçüğü olma olmaa
Not evin küçüğü
Yaw çok iyi ,öyle böyle değil.Bi kere evin en küçüğü gibi ayak işlerine koşturulmuyorsun.Markete gitme,ekmek alma ,ebeveynlerin yanında süs eşyası olarak akrabamsı insanları ziyaret etme vb gibi.Gerçi en küçük hep en çok şımartılan,istekleri yerine getirilen oluyor ama ben zaten bir şey istemiyorum.Abla ya da abi olmak da sıkıntı şimdi.Küçüklere bakacaksın.Abiysen kız kardeşini denetleyeceksin .Kimle geziyor,kimle konuşuyor,mini etek giyiyor mu falan.Ablaysan ev işleri senin üstünde bir kere.Anneye yardıma koş,ona koş buna koş.Zor işler bunlar.Ama ilk göz ağrısı olma şerefi de onlara ait . Ortancalık öyle mi? müthiş bir rahatlık...Evde istediğimi yapıyorum,dışarda da istediğimi yapıyorum.Ee tabii başımda göz kulak olacak bir abi yok.Tanrı'ya şükür :) Mesela sınavlara gireceksin,o sınava önceden girmiş bir abi/abla sana tavsiyeler verebilir.Anlıyorsa derslerine yardımcı olabilir.Bir de küçülen kıyafetleri sana verebilir.Gerçi aramızda pek bir beden farkı yok da...AMA araya kaynama da olmuyor değil.
Bence ortanca çocuk hep arada kalır ve evin daima en şanssız bireyidir.En büyük çocuk ilk göz ağrısıdır yeri farklıdır ailenin en çok güvenilen için ve sorumluluk verilenidir kardeşleri arasında kural koyandır liderdir.Küçük çocuk ilgi odağıdır şımartılandır imkanlar sağlanandır,Ortanca çocuk da tüm bunları izleyendir.Özellikle Büyük çocuk erkek ortanca erkek küçük kızsa bu durum çok ağır yaşanır.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.