Büyüdüğünüz de şaşırarak doğrusunu öğrendiğiniz yanlışlar neler?

Sanıyordum ki diziler canlı oluyor yani onlar orada oynuyor biz izliyoruz

Ben sanıyordum ki, televizyonda program yapan kişiler cok ciddi. Ama lakin gerçek öyle değilmiş. Onlarda kamera arkasında şaka yapıyorlar ve televizyondaki ciddilikten hiç eser yok. Tamamen gayriciddi oluyorlar.

Sanıyordum ki 'hangi kapıyı çalsam karşımda buruk acı' diyen şarkıdaki buruk acı, "burukacı" şeklinde ve bitişik. Buruka çalan kişiyle karşılaşıyor her kapı açıldığında diye düşünüyor, buruka'nın nasıl bir alet olduğunu merak ediyordum.

Sanıyordum ki marketlerde satılan ok denilen ürünlerin parfüm olduğunu dusunuyordum ama prezevarifmis çok geç öğrendim

Ha ha ha ha çok komik bir soru ve güzel Bu soruda eğleneceğimizi düşünüyorum 2 tane şey var Birisi babamdan duydum sizi Leylekler getirdi lafı ben beni harbiden leyleklerin getirdiğini düşünüyordum camdan martılara bakıp onları leylek zannedip acaba beni su mu getirdi diyerek düşünürdüm ikincisi televizyonda izlediğimiz şeylerin o zamanlarda tüplü televizyonlar vardı arkası kocaman televizyon dağ izlediğimiz şeylerin hemen televizyonun içinde oynandığını zannederdim yani koskoca adamlar televizyonun içine girmiş ve televizyonun içinde Karşımda bir şeyler söylüyorlar sanardım bu kadar yeter

Bazı dizilerin tek bir mekanda çekildiğini bilmiyordum.Lisenin yabancı dizilerde olduğu gibi zannettiğim zamanlar oldu.Böyle sorunca da aklıma pek bir şey gelmiyor.

sanıyordum ki herkes çok iyi Herkes çok saf Halbuki büyüdükçe Herkes bir değilmiş onu öğrendim.

Yemek yemediğim, süt içmediğim zamanlar gerçekten büyümeyeceğimi düşünürdüm, hep çocuk kalacağımı zannederdim.

Eskiden tüplü televizyonların kullanıldığı zamanlar, televizyonun içinde gerçekten insanlar olduğunu düşünürdüm. Arkasında olan havalandırma deliklerinden baktığım zaman insanları görebileceğimi düşünürdüm ve sürekli bakardım hatta insanları göremeyince çok üzülürdüm.

Sebebini hiç çözemesem de arabaya binen insanların dolmuş tır otobüs gibi bindikçe bacaklarının kapı kapanırken koptuğunu sanırdım. Radyo vardı köydeki evde orada masal felan anlatılırdı ben hoporlere bakardım için de oynuyor masal tv gibi diye. Baya izlerdim onun renkli bir olayı var çünkü görüntü sanmışım.

Sanıyordum ki evlenmek çocuklukda oynadığımız evcilik oyunu gibi ))

Ben şarkıların hepsini yanlış biliyormuşum. Bende özledim bende, resmin var şu an elimde cümlesini yıllarca şu alemde diye söyledim. Üzücü.

Yaşadığımız bölgenin gerek cağrafi şartları yüzünden gereksiz insanların bulundular da yeteri kadar kazanamama ları ve kendilerini geçindiren memeleri yüzünden bizler hiç çocuk olmadık hayatı yetişkin olarak başladık bu yüzden çevremizde herhangi bir şey bizi şaşırtmıyor ve bizi şaşırtacak herhangi bir şeyin olabileceğini düşünmüyorum

Birden cok şey başıma geldi öle be hala yeni şeyler öğreniyorum araştırmak lazım cahil kalmamalıyız bu konularda

Büyüdüğümüzde şaşırdığımız en büyük yanlış sanırım büyüyünce her şey daha güzel gibi bir düşüncedir.

Hep çocuk olarak kalacagımızı fala düşümüşüzdür ve ya hep oyun oynasam zaman hic gecmese diye düşünmüşüzdür

Sanıyordum ki hayat dikensiz gül bahçesi imiş.Bir baktım ki hayat çok zor insan büyümek istemiyor.

Zamanla birçok şeyin ne kadar anlamsız ve sahte olduğunu ogreniyorsunuz.Bu sizi öyle yıpratıyor ki bazen neyin ne olduğunu bile bilmiyorsunuz.Buyuyunce gerçekten herşey daha farklı oluyormuş

Sanıyordum ki kimse ölmicek

Büyüdüğümde şaşırarak doğrusunu öğrendiğim yanlışlar şarkı sözleri tabiki de :)
'' Hergün yağmur yağabilir salata yapabilir'' sandım ben yıllarca Tarkan'ın o şarkı sözünü. Dudu dudu idi şarkı galiba.

Annemin ve babamın güçlerinin sınırsız olduğunu sanıyordum. Büyüdükçe onların da sıradan insanlar olduklarını anladım. Ama onlara olan sevgim ve saygım değişmedi. Hala babam hayatımda tanıdığım en önemli kahraman.

Sanıyordum ki 30 yaş çok büyük bana çok uzak bir yaş ve o yasa geldiğimde büyük işler yapacağım. Nasıl geldi geçti anlamadım.

Aslında çokta sevilesi bir yer değilmiş dünya. Herkes iyi değilmiş ya da bütün çocuklar mutlu değilmiş. En yakımlarım bile beni çok üzebilirlermiş. Sorgusuz güvenmek birazcık tehlikeliymiş.

Sanıyordum ki hayat hep kahkaha ile gider herkes güler sevdiklerim ölmez.

2 GÜN 24 SAAT ZANNEDİYORDUM 12 SAAT 1 GÜN SANIYORDUM ASLINDA 12 SAAT DOĞRU ÇÜNKÜ 7 8 SAAT UYUYORUZ