Evet, bunu yapmanın iki sebebi olduğunu düşünüyorum.
1. Özgüven eksikliği
2. Hata yapmamaya çalışmak, yapılan şeyi en iyi,en doğru şekilde yapmayı istemek
İçimden çok kez tekrar ederdim. Söylemek için en uygun şeyi bulup, konuşma sırasında ne söyleyeceğimi bilemeden donmak istemediğim için.
ama son zamanlarda bunu terk ediyorum. Amaaan nasıl olacaksa olsun diyorum.
Çünkü ne kadar tekrar edersem ediyim %100 aynı olmayacak hiçbir zaman.
Heyecanlandıran bir şey yapacağım zaman da, örneğin bir mülakat yapacakken sıranın size gelmesini beklemek gibi, kendi kendime "bu da gelip geçecek ve ilerde bunun da önemi kalmayacak" diyerek kendimi sakinleştiriyorum. İşi umursamazca yapıp berbat etmiyorum. Aşırıya kaçan heyecanımı indiriyorum çünkü biliyorum, heyecan yaparsam hiç olmayacak.
Evet bazen çok önemli kişileri aramadan önce kendi kendime prova yaparım. Yanlış bir şey söylemekten çekinirim çünkü
Böyle bir durumla genelde karşımdaki insan değerli biri yada mevki makam sahibi biri olunca bu durumla karşı karşıya kalmaktayım.Diğer taraftan normal kişilerle hiç bu tarz şeyleri düşünmüyorum.
Ben genelde aramın bozuk olduğu ve kendime yakın bulmadığım insanlarla konuşmak zorunda kaldığımda ne diyeceğimi tekrar ediyorum aramadan önce.Ben çok düz bir insanımdır ve plancı iki yüzlü insanlarla konuşurken çok sert olabiliyorum.Çünkü ben öyle şeylere tahammül edemiyorum ve ağzıma ne gelirse söylemek istiyorum bu da sorunlara yol açabiliyor.Kendimi durdurmak için önce ne diyeceğimi iyice düşünüp öyle arıyorum yoksa çok kırıcı ve sert olabiliyorum.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.