Bir gün annemle çarşıda yürürken nur yüzlü ak sakallı bir amcaya denk geldik çorap satıyordu ve dua ediyordu. Biz de aldık bir kaç çift çorap. Aldıktan sonra yanından ayrıldık üç beş adım attık ve onu alıp yemeğe götürelim diye geri döndük fakat amca orda yoktu. Hemen önündeki dükkana sorduk hayır burda hiç öyle biri yoktu ki 15 dakikadır dışardayım olsa mutlaka görürdüm dedi. Birlikte halüsinasyon görme ihtimalimiz çok düşük üstelik elimizde çoraplar var. Sanırım halk arasında hızır denilen zat-ı muhtereme denk gelmiştik. Keşke daha fazlasını yapabilseydik ama olsun en azından duasını alabilmiştik..
Bir gün yatağıma yattım uykuya tam daldım dalıyorum sanki birisi bağırmış gibi hissettim ve sıçrayarak kalmıştım gece saat 4 dü.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.