Bakınca bazı insanların nurlu yüzlerini bazılarının da karanlık içi gibi kötü olan yüzlerini görüyorum.
ilk tanıştığın zaman insanın yüzüne baktınmı gerçekten melek gibi görünürler ama içli dışlı olmaya başladığımız zaman insanlar gerçek yüzlerini gösterirler melek dediğin insan adeta bir şeytana dönüşür oluyor çoğu insan menfatine göre kendilerini gösterirler demem o ki her insana güven olmaz ilk başlarda iyi görünürler sonra kötülüklerini gösterirler bu zamanda iki yüzlü insan çok olmuş herkes herkesin arkasından konuşur olmuş yüz yüze gelince iyi yüzlerini gösterir bı insanlar
İnsanların bazıları bundan para kazanır mesela esnaflar mesela sahnesiyle para kazananlar hep gülümser hep iyi görünmeye çalışırlar , hep manipülatif davranırlar , sosyal becerileri olur ve hep onun üzerinden kendi kazancını oluştururlar . Yani insanlar görünmek istediği tarafını gösterir. Asla iç yüzünü göstermez .
İlk baktığım da belki zor ama sadece 15 dakika konuşmadan sonra anlarım insanlar iki yüzlü artık dıştan masum içten şeytan ola biliyor o yüzden dışarıdan görmek çok ama çok zor artık herkes cıkarcı herkes menfaat peşin de kimse göründüğü gibi değil artık ve kimseye görünüşü ile güven olmaz bu. Devirde o yüzden dış görünüş değil içini bil ek gerekiyor bence
Çevteme baktığım zaman insanların yüzlerinde genellikle mutsuzluk, kaygı ve öfke görüyorum. Bunun sebebini de içinde bulunduğumuz ekonomik şartlar ve gelecek kaygısı olarak görüyorum . Malesef pek de mutlu bir toplum olduğumuzu söylemek çok zor.
Malesef hicbiriini
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.