Gerçekten insanların eksik olduğu en derin yaralarla içinde yaşattıkları vardır. Anne ve babalarımız gibi. Onların yerine koyuyorumda kendimi gerçekten o günlerde çok buruk hisseder insan kendini. Gerçekten özel günler sevmiyorum.
bu konuda eksiklikleri olan biri olarak sana bu konuda katılmıyorum çünkü yaşamın gidenler için değilde kalanlar için olması gerektiğini gerçekten anlayabildikten sonra gidenlerin arkasından en fazla bir kaç gün ağlamakla ve bazı günlerde anımsamakla yaşamayı öğreniyorsun ben aile bireylerimden birini 13 yıl önce doğum günümde kaybettim ve o günden sonra çocukluğumda senin gibi düşünüyordum neden ben buna maruz kalıyorum diyordum o özel günler benim için bitmek bilmeyen ızdıraba dönüşüyordu ama sonrasında artık öylesine alışmış durumdayım ki bunun bana iyi geldiğini düşünmeye başladım çünkü örnek vermek gerekirse ben aile bireylerimden biri kaybettikten sonra kendimi çok hızlı şekilde yaşamaya adapte ettim ve şu anki düşüncelerime ve yaşam şartlarıma ulaşabildim ama insan ailesinden biri değil de tamamı arkasında olduğu zaman düşüncde yapısı olarak daha geç gelişiyor bu sebeple bence aklını kullanabilirse bir insan o özel günlerin değersizliğini anlar ve kötü kuruntularından kurtulur tabiki bu benim fikrim eğer aynı düşünmüyorsanız bile saygı gösterilmesini isterim
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.