Karşındaki kişiye ayırdığın zamana, verdiğin değere, geçirdiğin güzel vakitlere, seni mutlu ettiği davranışlarına, sesini bir daha duyamayacak olmana, kokusunu kimsede bulamayacak olmana, sana güzel bakıp gülümsemeyecek olmasına üzülürsün. Belki de bir daha karşılaşamayacak olmak en üzücüsü. Biraz damara bağladım galiba. :) Ama bana deseler şuan ne istersin onunla ilgili diye sesini duymak isterdim o kadar uzun zaman oldu ki.
bu duruma nedense hep sevgiliyle ayrılmak değilde tüm sevdiklerimizle ayrılmak söz konusu olduğunda bir bakış açısı geliştiriyorum,insan sevdiğinde bir başkasıyla birlikte yapsa da keyif alamayacağı hatta onu hatırlatacağı şeyler yaşar sanırım en çok da bu mutsuz eder.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.