Atmaya kıyamadığınız bir eşyanız var mı?

Ufakliktan kalan ufak giysiler elim gitmiyor atmaya

Atmam gerek her şeyi atıyorum ben

Elbiselerim

Asla atmam dediğim şey kitaplarım

Benim pek fazla yok ama benim çok ddper verdiğim bi tane gül var oda benim kiz arkadaşim ma vermiştim ayrildiğimiz da kitabin için deki güle bana verdi ve en az 50 kere tekrar tekrar okumuşum dur o kitabi. İlk ve son okuduğum kitapti o yuzden. Bu insan evlağdi bana nasıl bişey yaptiysa ben o kitabida gülüde hayla atamadim hay la gül onun eli kokuyo keşke de tanişmasaydim belki çope ata bilirdim.

Hayır YÖK bencede olmamalı

Bu aslında bir atasözünü gibi oldu çünkü eskileri saklayın değerli oluncaya kadar bekletirseniz mutlak değerini bir gün bulacaktır. Yani Sakla Samanı Gelir Zamanı..

Tabiki de var . Çok fazla emek vererek aldığım ve fiyat olarak fazla olan bir ürünü zamanı gecsede atmak istemem . Çok zorlanırim. Manevi değeri olan ama maddi değeri fazla olmayan bir ürün olsa bile atmak yerine depomda saklamayı tercih ederim. Ne de olsa onunla anılarım var .

Olmaz mı. Hepsini değerlendirip süsleyip boncuklayıp tekrar tekrar kullanmaya çalışıyorum

Manevi değerlere önem veren biri olarak hatıra niteliği taşıyan, manevi değeri olan, hediye gelen eşyaları kullanmıyor olsam da atmaya kıyamam. Bunun haricinde gereksiz ve kullanmadığım eşyaları ihtiyacı olan insanlara veririm.

Hayır özellikle olmadı ama küçüklükten kalan şeylerimi atamıyorum. Eski anılar geliyor aklıma, düşüncelere dalıyorum. Ama şu an ihtiyacım olmayan şeyleri kıyafet kutularına atıyorum.

Atmaya kıyamadığım eşyalar. Manevi değeri ( yani rahmetli olan anne baba )vs gibi kalma ise saklarım. Yok kendi eşyamsa illaki bir ihtiyaçı olan varsa ona veririm yoksa atarım evde kalabalığı sevmem.

Kesinlikle kıyamıyorum odam doldu taştı tıpkı Amerikan filmlerindeki gibi keşke anıları olmasa da atabilsem ama olmuyor

Kıya biliyorum sebebi de şöyle memlekete küçük kuzen olsun yeğenlerim olsun onlara gönderiyorum kıyafet vs başka şeyler yeniden değerlensin hem bir yerden de destek olma amaçlı

Atmaya kıyamadığım eski eşyalar yok evde, kalmadı. Kullanmadığım eşyaları evde beklemeyi sevmiyorum. İhtiyacı olanlara veriyorum.

Çocukken oynadığım oyuncaklar, bebekken giydiğim kıyafetler atmaya kıyamıyorum hepsi anı sonuçta.

arabam motorun elbisem oyuncaklarım hulk demir adam bilgisayarlım

Var ben tam bir kırtasiye malzemesi seven biri olduğum için o yüzden kalemlerimi ve ajandalarım ne kadar eski olursa olsun atamıyorum.

Biraz önce vardı çöpe attım tevafuk şimdi bu soru çıktı. :)

Ben çok özel şeyler hariç genelde satıyorum ya da ihtiyacı olanlara veriyorum..

Atmaya kıyamadığım elbiselerim var elbette. Atmaya kıyamadığım elbiselerimi Kızılayın yardım amaçlı koyduğu elbise kutuları var, elbiselerimi yıkayıp, temizleyip, ütüledikten sornra poşetleyip o yardım kutularına atıyorum. Hem atmamış oluyorum hemde gönlüm ferahlığı israf etmediğim için.

Windows 98 bilgisayarım odamda köşede durur kıyamam satmaya

Atmaya kıyamadığım eşyalarım yok ama ufak tefek ıvır zıvırlar var doğrusu.. Pek kullanmasam bile atamadığım bir çakım var mesela.. Hem de güzel bir şey, kapalıyken kılıç görünümünde olan, hoş işlemeli filan bir şey.. Gördüğümde çok hoşuma gitti aldım ama hiç kullanmış değilim :-) Buna benzer şeyler işte.. Eşyaları ise mutlaka bir şekilde değerlendiriyorum, duygusal bağ kurmuyorum onlarla!

İlk önce vermeye kıyamıyorum eşyaları mı ama zamanla bakıyorum çoğalmış çok fazla yer kaplıyor toparlayıp ihtiyaç sahibi birine veriyorum daha dün kızımın küçük gelen kıyafetlerini iki koca poşet toparlayıp verdim birine daha da var öyle eşyalar

Benim nişanlımın aldığı çiçekleri atmaya kıyamıyorum solmuş hatta böceklenmiş dinle benim için çok değerli istersek kütlensin yine de atmam.