Bir can sıkıntısı gibi. Bir huzursuzluk hali. Ne yapacağını bilememek, bir boşluğa düşmek adeta. Önce karşındakini suçlarsın, sonra kendini. Ama kendini suçlarken nefret edersin kendinden. İşte yaklaşık olarak böyle bir şey aşk acısı.
Ne diş ağrısına benziyor ne baş ağrısına benziyor, kalbini çıkarıp duvardan duvara vurmak istiyorsun, denemek ister misin? :D
Aşk Açısı inasanı Bitirir Kardeşim Unutmaya Çalışırsın Yine Açı Cekersin Her Mutlu olduğun Bir Anda Aklına gelir Ve Neşeni Kaçırır O Yüzden Aşk Acısı iyi Birşey Değildir.
Aşk acısı... Aldatılırsın yine de özlersin, seversin ama ayrılmak zorunda kalırsın, sevdiğin beklenmedik anda gittiğinde sadece onu düşünürsün sadece o var gibi gelir ama aslında etrafında bir sürü insan vardır. Bağlanmışsındır kopamıyorsundur, gitse de hâlâ aklındadır seviyorum diyerek hayal kurmaya ve onu yanında hissetmeye devam edersin. Ama gerçeğe baktığında o kişi yanında yoktur ve belkide umrunda bile değilsindir. Aşk acısı biten sevginin ardından (gerekli veya gereksiz ilişkiye göre tartışılır) sitem etmektir geceler boyu ağlamak ve çaresizce beklemektir
Hep üzülüyorsun o kişiyi özlüyorsun ve içine bir his oturuyor .
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.