Ahh bi bilebilsek de biz de unutabilsek.
Arkadaşınıza aklını dağıtacak ilgi alanları doğrultusunda aktivitelerle ilgilenmesini tavsiye ederim. Mutlaka karşınına seveceği başka biri çıkacaktır.
Bırak kendine acısını yaşasın, yaşadıkça olgunlaşır. Zamanla acısı hafifler ama illaki hatırası kalır. Çünkü uzun vade ilişkilerinde ayrılık zordur.
bence her hangi bir şey yapmasına gerek yok.bir süre sonra bırakırsa bırakır ama unutmazsa yapacak bir şey yok öyle devam edecek.
Aslında her şey göründüğü gibi değil. Arkadaş vazgeçmek istemiyorsa asla vazgeçemez ve hep acı çeker. Ama vazgeçmeyi biliyorsa ve istiyorsa elbet vazgeçilebilir. Vazgeçmeyi bileceksin arkadaş. Hiçkimse vazgeçilmez değildir. Her acının bir sonu vardır. Hayat işte, yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır. Elbet yeni bir kapı açılır ve yeni ilişkisini yaşarken bir bakıcak ki, farkında olmadan unutmuş. O zaman anlayacak ki, hiçkimse vazgeçilmez değildir ve vazgeçilemeyecek birşey yoktur.
Karışılıksız sevgiyi anlarım, hatta saygı da duyarım ama bir yere varamıyorsa hele de bu kadar uzun sürüyor ve kişi kendine işkence ediyorsa yanlış yapıyor demektir.. Kendisi istemediği takdirde hiç kimse de ona yardımcı olamaz.. Yapılacak tek şey, gerçeğe dönmesine yardımcı olmaya çalışmaktan ibaret olabilir.. Çünkü hayat böyle bir şeydir; her istediğini elde edemezsin, olayı arabesk hale getirmeyip önüne bakacaksın ve devam edeceksin, başka yolu yok.. Haa, ya da kendine işkence etmeye devam edersin ancak..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.