Alevilerin Yemeği Yenmez mi?

maraş, sivas ve çorumda bize zulmedenlerin çoğu hala hayatta. ve onların zihniyetlerine sahip çocukların da çoğu aynı görüşle yaşıyor.

ben kendimi bildim bileli, annem ve babam bana belaya bulaşmamamı tembihledi. okulda suçsuz yere kavgaya karışmış olsam bile dayak yerdim evde. bize sünniler gibi olmak yasaktı çünkü. onlar nasıl mı diye sormayın çünkü hepiniz çok iyi biliyorsunuz.

sırf alevi olduğu için ve yaşama hakkı diğer yaşayanlardan az olduğundan önce dersimden, sonra sivas ve ilçesinden dağlara göç etmek zorunda kalan bir ailenin oğlu olarak çok iyi biliyorum bunu. bize hep aleviliğin temel taşı olan, eline beline ve diline sahip ol kültürü aşılandı. biz hep efendi durduk. olay çıkarmadık. kimsenin özgürlüğünü kısıtlamadık. durumumuz aslında bulgar göçmenlerine çok benziyor. onlar da tıpkı bizim gibi, hep uyum içinde ve barış isteyerek sessiz ve saygılı bir hayat yaşıyorlar. biz geçmişimize bakınca, kötü bir şey göremiyoruz ama sizin sözde inancınız çatısı altında yaptıklarınızdan ilerde torunlarınız bile utanacak.

bizim yemeğimizi yeme şerefine erişmiş olan, dini her ne olursa olsun bizi tanıyabilmiştir ve kimseye zarar vermeyeceğimizi çok iyi bilir. bu yüzden yersiniz yemezsiniz çok sorun değil. nasip olursa şanslısınız.