hiç düşünmemiştim ama gerçekten yıkıcı bir durum olur ya anlatılmaz bence yaşamak gerek
Gerçek ailemi bulup yanlarına giderim neden böyle oldu diye sebebini sorarım eğer beni isterlerse onlarla kalırım ama tabi diğer ailemide ziyaret ederim
Kendimi ailemi bulmaya çalışırım ama bana bakan büyüten ailemi de atmam çünkü doğurmakla ana döl akıtmakla baba olunmaz. Asıl iş ondan sonra bakıyor bana emek verip büyüten insanları bir kalemde silmem. Yine anne baba derim. Hep hayatimda olurlar
Beni bu yaşa kadar büyültmüşse, bu yaşa kadar bana bakmışsa, gerçek ailem onlar olmamıştır zaten. Birşeyi değiştirmez. Ailemle her türlü mutluyum :)
Yani insan biraz da olsa şaşırır, üzülür. Fakat beni bu zamana kadar büyüten, ilgilenen ailem varken başka bir aileyi aramam. Gerek yok.
İlk öğrendiğimde tabiki üzülürüm faka gerçek ailem hayla yaşıyorsa ilk önce onları bulmaya çalısırım.Ama Allah kimseye aile acısı yaşatmasın.
Yanında büyüdüğüm insanların gerçek ailem olmadığını öğrenirsem, gerçek ailemi tanımak isterdim fakat yanında büyüğüm insanlardan da ayrılmak istemezdim.
Ben hiçbir zaman üzülmezdim ama gerçek ailemi herhalde Merak ederdim .onları arardım Tabii ki .onlar beni terk edip gitmiş derse Bir daha da arayıp sormamış larsa da o zaman da pek de onları arayıp sormam .Çünkü bana bakan insanlar benim ailemdir.
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.