Ailemden dedemi kaybettim(annemin babası) ve aileden kaybettiğim ilk insandı.. çok acıydı insan ilk zamanlar inanamıyosun öldüğüne.. gelecekmiş gibi bekliyosun günlerce gözün her yerde onu arıyo. Sanki bi yere gitmişte gelecekmiş gibi.. rüyalarında görüyosun gördükçe seviniyosun. Özlüyosun hemde çok özlüyosun.. ağlıyosun uykuların kaçıyo sürekli onu düşünüyosun düşündükçe delirecek gibi oluyosun. Bi süre böyle devam ediyo bi zaman sonra acısına alışıyosun asla geçmiyo ama zaman sana alışmayı öğretiyo.. ve yokluğunda en çok ailedeki insanlar değişiyo. Aslında değişmekte denmez pek gerçek yüzlerini görüyosun senin bildiğin gibi olmadıklarını, asıl zihniyetlerini görüyosun..
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.