Aynen öyle acılar paylaştıkça azalır, sevinçler paylaştıkça çoğalır.
Acıları içimize attıkça dert sahibi oluruz ve hastalanırız.Acılar paylaşıldıkça azalır insan hafifler dert anlatamamak çok kötü bir şeydir hele ki derdinizi anlayacak birisi olmadığında yanınızda.Derdinizi kime anlatsanız sizi anlamaz.
Bence acı paylaştıkça azalmıyor aksine paylaştıkça hatırladıkça çoğalıyor.
Acı ne unutulur ne de paylaştıkça azalır, acıya alışılır. Asla tam olarak geçmez ancak üstüne yeni acılar eklendikçe insan acıyla yaşamayı öğrenir, onu benimser. İnsanı insan yapan onun acılarıdır her mutluluk gibi acı da insana bir şey katar insanın benliğini oluşturur. Acı olgunlaştırır.
Biberin acısını paylaşsan da nafile bir kardeş...
Acı bence paylaşıldıkça çoğalır sen ona söylersin o sana gelir sarılırsınız ağlarsınız ağıtlar yakarsınız siz hiç acının paylaşıldıkça azaldığını gördünüz mü
Aci gerçekten unutulmuyormus paylaştıkça da azalmıyor malesef ne kadar çok kişi bilirse o kadar hatırlıyorsun en güzeli sessizce bi köşede kendi kendine uzulmek insanlar senin acılarını bildikçe acımasız davranabiliyorlar malesef
Acı ne olduğuna bağlı biber acısıysa unutulur aşk acısıysa o biraz zor hep bi yerinde iz kalır
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.