Çok küçükken hepimiz bekar baba evinde olduğumuz zaman kavga ettiğimiz bir birimize saldırdığımız sille yumruk attığımız olmuştur. Ama büyüdükten sonra böyle bir şey olmadı.
Kavga oluşmasını hiçbirimiz istemez. Küçükkende kavga ve tartışmalarımız olmuştur. Paylaşamadığımız birşeyler yüzünden kavga etmişliğimiz de olmuştur. Bu kavgaların sonu gelmez. Her yaşta bile artık kavga yapılıyor. Bunları önleyebilmek ellimizde değil. Birbirimizle iyi geçindiğimiz zaman bu kavgaların oluşmamasına ancak izin vermeyebiliriz. Hepimiz birbirimize saygı ve sevgiyle bakalım ki bu kavgalarımız meydana çıkmasını önleyebilelim.
Kavga derken kalkıp fiziksel kavga hiç etmedim etmemde ama tartışırız tartışmada değil aslında bir şey olur birbirimize kırılırız konuşmayız ne kavga ne söz konuşmayız gün gelir barışırız fazla sürmez zaten o gün Çukur dizisinde belki dizidir rast gele söyleniyor diye düşünen olabilir ama çok doğru bir söz Aile herşeydir
Abimle kavga etmedim. Abim benden çok büyüktü, saygısızlık yapmıyordum ona karşı. İstediği şeyleri yapıyordum. Sözünü dinlerdim her zaman.
Ben abimle çok iyi anlaşırım. Benim abim dünyanın en tatlı insanıdır. Bir kere bile kalbimi kırmamıştır.
Abimle kavga etmem hiç.. Abim yok çünkü.. Ayrıca sadece benim değil, bizde 4 nesildir abi yok.. Dedem de babam da ben de oğlum da ailenin tek erkek çocuğu durumundayız.. Dolayısıyla ne abi var bizde, ne de amca.. Ancak her şeyde bir hayır vardır, bizde 4 nesildir 2 erkek yoksa mutlaka bir hikmeti vardır :-)
Aradığın bilgi, eğlence ve arkadaşlar burada.