Anlatıyorum toplanın.Liseye başladık ben sınıfı karıştırdım iyi hatırlıyorum yanlış bir sınıfa girdim oturuyorum yoklama alındı benim ismim yoktu.Sonra benim B grubunda olduğumu söylediler.Dersten çıktım hemen B grubu sınıfına girdim.Dedim böyle böyle geçtim bir sıraya oturdum.Ön sıramda oturan bir kız belki herkes için sıradan ve normal bir insandı ama benim için inanın sınıfa girdiğim andan itibaren gözlerimi tahtaya değil ona diktiğim birisi tabi platonik bilmiyor kız benim bu kıza açılmam zaten 1 sene sürdü.1 sene platonik sevdim Lise 2 ye gidiyorum sınıflarımız ayrıldı.Lan olan olsun dedim ve msn den yazdım böyleyken böyle ciddi misin falan dedi evet kalp krizi kadar dedim.Kabul etmedi işte klasik bahanelerle.Ertesi gün okula bir gittim okulda manşet olmuşum.İlk tenefüste koridora çıktım gözgöze geldik ve sinirliyim geldi yanıma soner özür dilerim ben söylemedim dedi.Hiç bir şey demedim.Döndüm gittim.Ama tabi hala seviyorum.Okuldan çıkıyoruz.Sırf o kız o yoldan gidiyor diye yolumu uzatıyorum otobüs beklerken binene kadar onu izliyorum.O derece abayı yakmışım içimde hala bir umut var yani umut olmasa bana gelen teklifleri kabul ederdim.Neyse lise hayatım boyunca hep bir umut bekledim.Sonra lise falan bitti tabi kavak yelleri gibi döküldük hepimiz araya hayat şartları ve mesafe de girince de konuşamadık.Sonra bir gün profiline girdim ve söz nişan derken evlenmiş.Aradan belli zaman daha geçtikten sonra çocuk.Emin olun bu yaşlarda yaşadığınız duygular en masum duygulardır.Uzun lafın kısası ben sevdim eller aldı.Hala daha seviyor musun diye soracak olursanız ?Sevmiştim derim.Tabi mutsuz olmasını istemem orası ayrı konu.Sizin de kafanızı şişirdim EYVALLAH.Buraya kadar okuyan varsa onu tebrik ederim. :)
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.