Çok fazla, belli etmemeye çalışsam da ufacık şeyleri bile büyütüp kafama takıp üzülebiliyorum. Kötü bir durumdayken kendi halime üzülüp benden daha kötü insanları düşünüp onlara da üzülüyorum. İnsan olması da gerekmiyor. Bir keresinde faytonların yanına gidip atları sevmiştim, gözleri beni kurtar gibi bakıyordu. Bunu günlerce kafama takıp kampanyalarla kaldırdık. Bu duygusallıksa aslında herkeste olmalı. Tabi her şeye üzülmek insanı yorabiliyor.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.