Sevmediğimiz bir adamdan neden çocuk yaparız, biliyoruz ki bu yuva yürümez ve ayrılık var. Neden bu cahillikler yapılıyor? Neden hep çileyi o masum yavrular çekiyor anne ve babayı keşle herkes seçebilseydi?

Bu bir sosyal yaradır aslında. Toplum olarak evlilik kurumunu yanlış yere inşa ettik. Eş adayları daha ilk başta mantıklı bir evlilikle bağlarını kuramaması, sosyal sınıf olarak uyuşmazlık ve en önemlisi bence sevgi ve saygıyı esas almayan evliliklerde kötü sonuçlar çıkabiliyor. Bu meseleyi sadece bireyselliğe de indirmek bu meseleyi yarım bırakır. Yaşadığımız hayatı düzenleyen hayat nizamı kapitalist bir nizam ve bu bizi aslımızdan her noktada uzaklaştırıyor. Biz kavramından bireyselliğe kydığımızdan beri ne aileler kaldı ne de toplum. Çocuklar bizim can damarımız. Bu evladların sevgisiz,anne babasız kalmaması adına egomuzdan hazımızdan vazgeçip özümüze dönmeliyiz