Aşk biyolojik süreçtir ve tamamen geçicidir geriye kalan şeyse sevgi saygıdır. İnsan kendi içsel mutluluğunu kendi sağlayamazsa hiç bir zaman gerçek anlamda mutlu olamaz. Kimse kimseyle birlikte doğmadı birlikte de ölmeyecektir. Mutluluğu aşka bağlamak onunla koşullandırmak tamamen saçmalıktır.Aşk mutluluk için bir araçtır amaç değildir. Aşkın bağlayıcılığı tamamen beynin salgıladığı dopamin hormonuyla ilgilidir.Aşk acısı çeken kişi hormon dengesi değiştiği için bir daha mutlu olamayacağı hissi yaşar ağlayıp sızlanmaları bundandır.Kişi varoluşu gereği bencildir yani aslında kimse kimse için kendini paralamaz sızlanmaz veya kendini o kişi için harap etmez. Bunun temel çıkış noktasında ''ben'' vardır. O ''ben'' için hayatta daha başka mutluluk kapıları varken amaçlara bağlanmak varken neden bir araç için ağlasın insan?
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.