Hala çocukluktan çıkamamış, aklını ve zamanını oyunla geçirmeyi seven bir toplum olduğumuzu düşünüyorum. Sadece oyun da değil, başkalarının hayatlarını izlemeyi de seviyoruz sanıyorum. Adına da iletişimde olmak / iletişimde kalmak diyebiliyoruz. Bu durumumuzun, ülkenin içinde bulunduğu genel gidişatla da yakından ilgisi olduğunu sanıyorum. Planlama, programlama yerine ben yaptım oldu şeklinde icraatları olağan ve normal kabul ediyoruz. Oysa yetişkin, sorumluluklarının bilincinde bir insanı bu tarz uygulamalarla tatmin etmek olası değildir. Yetişkin bir insan, benim bugün (sağdan soldan verilen ekmekle) karnım doyuyor ama yarın çocuklarım ve onların da çocukları ne yiyecek diye düşünmeye başlar. Genelde de yetişkin bireyler tuvalete girerken ellerinde telefon yerine ya gazete ya da kitap olur veya zaten tuvalette bunlar hazır durumdadır sanıyorum.
Arkadaşların Ahmetesor'da senden habersiz para kazanıyor olabilir.